پس از گذشت یک ماه و چند روز از برگزاری سومین بزرگداشت روز جهانی بامبو در ایران در شهرستان لاهیجان «پایتخت بامبو ایران» حواشی برگزاری این مراسم همچنان ادامه دارد.
به گزارش «پایگاه خبری گیل و دیلم» این حواشی که به صورت دامنه دار و مدیریت شده از یکی از کانال های محلی شهرستان لاهیجان ایجاد می شود بیش از اینکه جنبه انتقاد از نحوه برگزاری این بزرگداشت داشته باشد، جنبه تخریب و تمسخر نحوه برگزاری این مراسم را به همراه دارد.
متن نوشته شده در این کانال محلی که طبق روال همه مطالب تخریبی فاقد اسم نویسنده می باشد به شرح زیر می باشد:
فکرش رو بکنید بخاطر کیفیت بالا، ایمنی و جذابیتی که خودرو بنز داره قراره جشنواره ای برگزار بشه که در اون از دست اندر کاران و فعالان صنایع بنز تقدیر بشه و شما هم جز مدعوین این جلسه فرضی باشید و طبیعتا توقع دارید که از برنامه ریزان، طراحان صنعتی، مهندسان پرتلاش و افراد شناخته شده و در یک کلمه از فعالان واقعی بنز آلمان تشکر و تقدیر بشه اما در نهایت تعجب می بینید مدام از مسئولان فلان کشور آفریقایی وآسیایی تشکر میشه. وقتی هم بپرسید چرا؟ جواب بشنوید که اصولا کمپانی بنز کار مهمی نکرده و تنها از مواد معدنی فلان کشور افریقایی برای ساخت قطعات فلزی استفاده کرده، ضمن اینکه نفت کشورهای خاورمیانه که از اون بنزین بدست میاد بعنوان سوخت مصرف میشه پس باید از مسئولان افریقایی و آسیایی قدر دانی بشه.
این ادعا چقدر مضحک و خنده دار و دور از تصوره؟ ولی جالبه که بگم همچین ماجرای بامزه ای در جشنواره جهانی بامبو در لاهیجان اتفاق افتاد. در جشنواره کذایی از لیالستان یعنی شناخته شده ترین محل رشد و آموزش و گسترش این صنعت آمیخته با هنر هیچ اسمی برده نشد( حتی در کتاب درسی جعرافیای گیلان که زمانی در دوره متوسطه تدریس میشد صراحتا از لیالستان نام برده شده بود)که بعید میدونم این بیان نکردن نام لیالستان غیر عمدی بوده باشه. به جز سخنرانی استاد نصیری که باید در برنامه گنجانده میشد و اصولا نمی توانستند ایشان را دعوت نکنند و این عزیز لیالستانی به ایراد سخن پرداختند از نسل اول دست پرورده های استاد نصیری که اساتید فعال کنونی این عرصه به شمار می آیند و عمری به آموزش و گسترش این صنعت مشغول بوده اند نظیر استاد مهدوی، استاد نوروزی و استاد حق پرست و جوانتر ها مانند استاد نیکفر ، فلاح اصل وبسیاری دیگر نامی برده نشد و کوچکترین قدرشناسی به عمل نیامد و در عوض تقدیر و لوح وکف زدنها نصیب کسانی شد که فرق بین داس و رنده را نمی دانستند و از قضای روزگار عنوان محقق و پژوهشگر و فعال و… عرصه بامبو را به هم هدیه دادند و از هم تعریف کردند و از هم بخاطر زحماتشان تشکر کردند و… مراسم به پایان رسید.
نمیدونم این تصمیمات زاییده کدام مغز متفکری بود اما قرار شد جشنواره بعدی بامبو در رودبنه برگزار بشه محلی که بیشتر به رویش نی خیزران معروف است نه تولید و عرضه محصولات بامبو. وقتی قطعات پازل رو در کنار هم بگذارید احتمالا به این نتیجه می رسید که بعید است تلاش برای نادیده گرفتن نام لیالستان که بامبو وبامبو بافی با آن عجین شده تصادفی و غیر عمدی بوده باشه همونطوری که گذشت و محبت قابل احترام حاج خیر ا… نیکفر در اختصاص غرفه ای ‘رایگان’ به بامبو بافی در مجتمع تجاری لیالستان نادیده گرفته شد و از کسانی قدردانی شد که شخصا ریالی متقبل هزینه ای نشدند اما گذشت و حمایت این عزیز لیالستانی دیده نشد.
هیچ کس خواهان هیچگونه انحصاری در عرصه بامبو بافی نیست بلکه اتفاقا خواهان گسترش و همه گیر شدن آنیم چون بر این باوریم که هر چه بیشتر شناخته شدن آن به رونق بیشتر این کسب وکار ختم میشود چه بسا که در شرایط وانفسای کنونی اقتصاد، دست کم بتواند کمکی باشد به کاهش هزینه خانوارهای محلات غیر از لیالستان اما در عین حال معتقدیم این امر نباید با تلاشی عامدانه برای حذف و نادیده گرفتن نام لیالستان، اساتید قبلی و فعلی و خیرین این عرصه باشد.
در پایان توصیه میکنم این موضوع با مقامات شهرستان واستان مطرح و این کم کاری به آنان گوشزد وتضمینهای عینی برای جبران مافات اخذ شود اما از آنجاییکه اصولا به این رایزنی ها خوشبین نیستم پیشنهاد میکنم با همفکری مقامات دلسوز محلی، اساتید بامبوبافی و خیرین محلی روزی در سال بعنوان روز بامبوی لیالستان معرفی، جشنواره شایسته ای برگزار و تلاش برای شناساندن این هنر در معرض فراموشی انجام و از فعالان نیز تقدیر و قدر دانی شود.کما آنکه در گوشه کنار کشور جشنواره های مشابهی بدون دخالت مستقیم حاکمیت و دولت برگزار می شود. ضمن آنکه به مدد شبکه های اجتماعی مانند تلگرام، اینستاگرام، فیس بوک و… و همت جوانان غیرتمند لیالستان تبلیغات برای چنین روزی با حداقل هزینه و در عین حال کارآمدترین شکل ممکن انجام شدنی خواهد بود.
با سپاس، ع.ر. لیالستانی
دیدگاهتان را بنویسید