گیل و دیلم | در حالی که خبر اجرای طرح گردشگری «کشتی مهتاب» در تالاب عینک رشت منتشر شده و شرکت آرام‌گشت انزلی با مدل سرمایه‌گذاری BOO اجرای آن را بر عهده گرفته است، به نظر می‌رسد هنوز بسیاری از زیرساخت‌های حیاتی این محدوده آماده نیست.
تالاب عینک، که سال‌ها با رسوب‌گذاری، ورود فاضلاب شهری و تغییر کاربری‌های غیرمجاز روبه‌رو بوده، برای تبدیل شدن به مقصد گردشگری واقعی، بیش از هر چیز به احیای محیط طبیعی و آماده‌سازی زیرساختی نیاز دارد؛ نه صرفاً اجرای طرح‌هایی که جنبه‌ی نمایشی پیدا کنند.
پیش از آنکه کشتی تفریحی، قایق‌های پدالی یا اسکله و گیشه بلیت ساخته شود، باید لایروبی اصولی تالاب، ساماندهی مسیرهای دسترسی و ایجاد فضاهای خدماتی مناسب در اولویت قرار گیرد. همچنین بدون توجه به احیای دو رودخانه‌ی زرجوب و گوهررود که شریان‌های حیاتی رشت هستند، هیچ طرحی در این محدوده معنای پایداری نخواهد داشت. جذب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در این حوزه ضروری است، اما چنین سرمایه‌گذاری‌ای تنها زمانی ارزشمند است که با نظارت دقیق زیست‌محیطی و اجتماعی همراه باشد.
از سوی دیگر، توسعه‌ی تالاب باید در خدمت مردم رشت باشد. ساماندهی دستفروشان و انتقال آن‌ها به بازارچه‌های محلی، احداث دکه‌های خرید و فروش با مشارکت سرمایه‌گذاران خرد، و احیای کسب‌وکارهای بومی می‌تواند به پویایی اقتصادی منطقه کمک کند و چهره‌ای مردمی به طرح بدهد.
نباید فراموش کرد که طرح‌هایی از این دست، اگر بدون برنامه‌ی جامع و مشارکت واقعی مردم اجرا شوند، در افکار عمومی رنگ‌وبوی «نمایشی» می‌گیرند؛ پروژه‌هایی که برای عکس یادگاری افتتاح می‌شوند اما در عمل، مشکل اصلی یعنی آلودگی، رکود کسب‌وکار و بی‌نظمی شهری را حل نمی‌کنند.
رشت برای توسعه‌ی واقعی، بیش از آنکه به کشتی‌ها و اسکله‌های نو نیاز داشته باشد، به برنامه‌ای منسجم، اندیشه‌ای آینده‌نگر و همکاری میان نهادهای شهری، بخش خصوصی و مردمش محتاج است؛ توسعه‌ای که اگر بر پایه‌ی تفکر و عدالت شهری استوار شود، می‌تواند تالاب عینک را از حاشیه به قلب حیات شهری بازگرداند.
محمود حقیقت
۱۴۰۴/۰۸/۱۸
دیدگاهتان را بنویسید