به گزارش گیل و دیلم به نقل از هم میهن، یکی از مسائلی که این روزها پیش پای سیاست است، رغبت اندک مردم به شرکت در انتخابات و نحوه حل آن است؛ مردمی که تاکنون و البته به جز دو انتخابات گذشته، همواره استاندارد بالایی از مشارکت را داشتهاند. از این رو کوشش برای حل این مسئله موجب شد که افراد رویکردهای گوناگونی را در پیش گیرند؛ رویکردهایی که ناشی از نگاه آنان به مسئله است. به همین علت برخی از ائمه جمعه میکوشند که آن را واجب شرعی معرفی کنند و رای دادن را ضرورتی دینی بدانند! برخی از منظر ترساندن که رای ندادن هم نوعی رای دادن به دشمن است، عدهای که به کلی ناامید هستند، این جمله را تکرار میکنند که تقصیر روحانی است که مردم شرکت نمیکنند! و هیچ پروایی در تکرار این سخن نامعقول ندارند. این کوششها بیفایده است.
این روزنامه افزوده است: هیچ انسانی متعهد و میهندوستی علاقه ندارد سپر دفاعی کشور در برابر بیگانگان ضعیف شود. آنان علاقه دارند که حکومت و دولت و مجلس منبعث و متکی به مشارکت عمومی باشد، ولی در نقطه مقابل کسی هم نمیپذیرد که اگر نامزدهای مناسب خود را در انتخابات ندید و شاهد حذف آنان بود یا نهاد برآمده کارآیی نداشته باشد، بر این فرآیند مهر تایید بزند. هر دو راه عوارضی دارد ولی مشکل اینجاست که حضور با هدف تقویت سپر دفاعی مردمی به معنای صحه گذاشتن بر روند جاری میشود که به اینجا رسیدهایم و پایان آن آشکار و روشن است. پایانی که مطلوب هیچ ایرانی نیست. به همین علت است که نیروهای اصلاحطلب نمیتوانند کسی را از شرکت در انتخابات سرزنش کنند، همچنان که نمیتوانند کسی را به دلیل عدم شرکت ملامت کنند، این وضعیت پیچیدهای است که متاسفانه مردم ناخواسته درگیر آن شده و مسئولیت آن مستقیماً به عهده ایجادکنندگان این وضع است.
دیدگاهتان را بنویسید