به گزارش گیل و دیلم ، محمد قوچانی، روزنامهنگار، در یادداشتی در اینستاگرام نوشت:
حملات اصولگرایان به آقایان حسن روحانی، ناطق نوری و محمدجواد ظریف و دیگر سیاستمداران میانهرو که از سنت هاشمی رفسنجانی در نهاد روحانیت برخاستهاند، نشان میدهد رقیب گفتمانی آنان — بنیادگرایان جبهه پایداری — نه فقط اصلاحطلبان چپگرا چون موسوی خوئینیها (که هنوز از اشغال سفارت آمریکا دفاع میکنند و پایهگذاران غربستیزی هستند)، بلکه اعتدالگرایان و میانهروهایی هستند که از نقد گذشتهٔ خویش پرهیز ندارند و با میانهروهای چپ و اصلاحطلبان معتدل چون سیدمحمد خاتمی به وحدت رسیدهاند و جبهه اصلاح و اعتدال را ساختهاند.
حمله امامجمعهٔ مشهد به آقای ناطق نوری و حمله رسانههای اصولگرا به حسن روحانی و محمدجواد ظریف پس از سخنان اخیر آنان دربارهٔ برجام، با کمک یار روس آقای لاوروف، پازل حملهٔ متحد به میانهروی را تشکیل میدهد.
سخنان آقای ناطق نوری در نقد اشغال سفارت آمریکا شجاعانه بود و او که روزی نامزد این جناح در برابر سیدمحمد خاتمی بود، اکنون در اوج پختگی سیاسی خود و بدون هرگونه سود و زیان شخصی سیاسی به بلوغ رسیده است و حال مورد حملهٔ همان دوستانی قرار میگیرد که روزی رأی به ناطق را واجب شرعی میدانستند و رأی به خاتمی را حرام! حالا خاتمی و ناطق به یک نقطه رسیدهاند. وحدتی که از انتخاب روحانی به ریاستجمهوری شروع شد و هنوز هم ادامه دارد.
ناطق نوری البته دنبال هیچ مقام و موقعیتی نیست. چرا به او حمله میکنند؟ چرا حتی او را برنمیتابند؟
چرا اصولگرایان به دام چپروی افتادهاند و از ماهیت خود دور شدهاند؟ به یاد دارم آیتالله مهدویکنی از اولین روحانیانی بود که با تسخیر سفارت آمریکا مخالفت کرد. چرا راستتبار خود را فراموش کرده است و به دام چپ افتاده، در حالی که اصلاحطلبان هم از گذشته عبرت گرفتهاند؟
اولین باری که راست به چپ چرخید، محمود احمدینژاد به قدرت رسید و ایران را در بحران هستهای و تنشهای داخلی فرو برد و حتی به حاکمیت خیانت کرد؛ تا جایی که مجبور به ردصلاحیت او شدند. اکنون نوبت کدام پوپولیستی است که اصولگرایان را بفریبد؟ آیا رقابت سعید جلیلی با محمدباقر قالیباف در انتخابات ریاستجمهوری گذشته کافی نیست که نشان دهد یک احمدینژاد دیگر پشت در نشسته است؟ اصولگرایی از یک سوراخ چند بار باید گزیده شود؟
دیدگاهتان را بنویسید