گیل و دیلم | طی چند روز گذشته اخباری مبنی بر اعتراضات بومیان به شرایط نابهسامان سراوان در رسانههای محلی دست به دست شده است.
اعتراضاتی به حق که با ناحقی برخی از مسئولان و رسانه ملی نادیده گرفته شده و این بی تفاوتیها به قیمت جان طبیعت سراوان و مردمی که به ناچار مجبور به تنفس هوای آلوده این زبالهها و استفاده از آبهای زیرزمینی که امکان دارد تاکنون با شیر آبهها ترکیب شده باشند تمام خواهد شد.
مسئولین بیتفاوت اجرایی که در پشت میزهای خود چشم و گوش بر سراوان تنها بستهاند آگاه باشند که در آینده ای نه چندان دور این زباله ها تمامی گیلان را آلوده کرده و همه درگیر این خیانت بزرگ به طبیعت خواهیم شد…
عباسی که سال ۹۵ در دوران نمایندگیاش در مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه سراوان همچنان در فاضلابهای صنعتی و بیمارستانی می سوزد، گفته بود: چه کسی باید پیگیر این مهم باشد و بالاخره بعد از سال ها انتظار مردم، این معضل بزرگ را برطرف سازد؟!
حال در کرسی استانداری گیلان که جلوگیری از سوختن سراوان در دستان اوست، رو از سراوان برگردانده و تنها به جلسات بینتیجه مدیریت پسماند میپردازد.
وی چندی پیش وعده یکساله جهت انتقال زبالههای سروان به جنوب استان را داده بود.
سراوان که چندین سال است دفنگاه زباله شهرستانهای رشت، شفت، فومن و خمام و کوچصفهان است، مردم آن تنها وعدههای توخالی شنیده اند و به گفته استاندار فعلی در اعتراض به مسئولین گذشته، هشت سال است که قدمی برای آن برداشته نشده است.
باید دید که نگرانیهای استاندار گیلان در زمان نمایندگی یک شو تبلیغاتی بوده و یا در دوران ریاست وی نگاهی ویژه به سراوان خواهد شد؟!…
دیدگاهتان را بنویسید