به گزارش گیل و دیلم ، ابراهیم اصغرزاده به روزنامه اعتماد گفت: آنها می‌دانند که هرگونه موفقیت دولت در سیاست خارجی، توازن قوا را به زیانشان تغییر خواهد داد. به همین دلیل با ابزار تخریب و فشار می‌کوشند هزینه توافق را بالا ببرند.
اما ریشه این افراط‌گرایی فراتر از یک جریان سیاسی است و در «دولت پنهان» قرار دارد؛ ساختاری متشکل از «ابرسازه‌های امنیتی، اطلاعاتی و اقتصادی» که از تنش و بن‌بست تغذیه می‌کند و ماموریت خود را در حفظ جهان‌بینی رادیکالیستی و آخرالزمانی تعریف کرده است.
راه مقابله با این وضعیت، نه مچ‌گیری جناحی، بلکه تقویت یک پروژه وفاق ملی است؛ یعنی بازتعریف میدان سیاست بر اساس آشتی ملی و پذیرش کثرت صداها در جامعه. اگر بار دیگر به جای گفت‌وگو از تهدید و حذف استفاده و به جای گشودن فضای سیاسی بر انسداد و محدودیت پافشاری شود، انفعال و سکوت کنشگران سیاسی خیانتی آشکار به تاریخ و آینده این سرزمین خواهد بود.
ایران امروز در آستانه یک انتخاب تاریخی است: یا اصرار بر توهم بازدارندگی پرهزینه و سیاست خارجی تک‌محور که جز انزوا و فرسایش داخلی نتیجه‌ای ندارد یا پذیرش واقعیت قدرت رقبا، اصلاح نگاه به روابط بین‌الملل و حرکت به سوی سیاست متوازن خارجی که می‌تواند آینده‌ای متفاوت رقم بزند. جهان امروز منتظر تغییر زبان و رفتار ایران است، نه تکرار و توجیه گذشته.
دیدگاهتان را بنویسید