به گزارش گیل و دیلم ،اعتماد نوشت: دولت بالاخره بعد از بیش از ۳۰۰ روز سخنگو خواهد داشت و قرار است طی جلساتی در یکی، دو روز اخیر میان حسن روحانی و گزینه‌های مورد نظر، سخنگوی دولت دوازدهم مشخص شود.
به گفته واعظی قرار است با جلساتی که با گزینه‌های نهایی گذاشته می‌شود، پست بدون متولی سخنگویی دولت هم تعیین تکلیف شود.او البته از هیچ گزینه‌ای نام نبرده بود اما بنا بر عادتی مألوف که پستی خالی می‌شود تا زمان انتصاب، گمانه‌زنی‌هایی در مورد صندلی بدون متولی وجود دارد یا در همین راستا زمزمه‌هایی در فضای سیاسی شنیده می‌شود؛ صندلی سخنگوی دولت نیز در طبقه هشتم ساختمان کوثر نهاد ریاست‌جمهوری فعلا در تیررس این گمانه‌زنی‌ها و زمزمه‌هاست.
بعد از کناره‌گیری نوبخت از سخنگویی یکی از اولین گزینه‌هایی که برای پست سخنگویی مطرح شد، اسحاق جهانگیری بود. اما به نظر می‌رسد که جهانگیری این سمت را نپذیرفته است یا به این دلیل که شأن و جایگاه معاون اولی را اولی‌تر از سخنگویی می‌داند و بنا ندارد همچون نوبخت در دو جایگاه به‌صورت همزمان حضور به هم رساند یا به دلیل اینکه هنوز چیزی از آخرین اکت سیاسی او یعنی اعلام ارز ۴۲۰۰ تومانی که بعد از مدت‌ها نادیده گرفته شدن در دولت بر گردن او گذاشته شد، نگذشته است و احتمالا جهانگیری دیگر نمی‌خواهد مسوولیتی اینچنین بپذیرد که عمدتا در سیبل انتقادات قرار دارد.
گزینه دیگر علی ربیعی، وزیر کار سابق است. وزیری که در دولت یازدهم حضور داشت اما استیضاح، دوران تصدی او بر این وزارتخانه را نیمه‌تمام گذاشت. او بعد از اینکه نتوانست اعتماد نمایندگان مجلس را مجددا جلب کند اما خانه‌نشین نشد و در دفتر رییس‌جمهوری نقشی را ایفا کرد که علی جنتی بعد از کنار گذاشته شدن. در واقع آنها از جمله نیروهای نزدیک به دولت و حسن روحانی هستند که بعد از رفتن از وزارتخانه در پاستور ماندگار شده و کارویژه‌های مشاوره‌ای برای آنان تعریف شد. گرچه خبرها حاکی از آن است که ربیعی نیز از تصدی پست سخنگویی امتناع کرده اما به نظر می‌رسد یکی از گزینه‌هایی که قرار است با روحانی جلسه‌ای خصوصی داشته باشد، علی ربیعی است که این روزها در کنار واعظی، روحانی را همراهی می‌کند. ربیعی با سابقه وزارتی و امنیتی و اطلاعاتی که دارد همچنین ارتباط مثبت با ارکان حاکمیت احتمالا می‌تواند سخنگوی سیاسی بهتری نسبت به گزینه‌های دیگر باشد.
از گزینه‌های دیگر تصدی این پست علی‌اکبر صالحی، رییس سازمان انرژی اتمی است. او تحقیقا و دقیقا در جایگاه تخصصی خود قرار دارد بنابراین در دورانی که ایران گام به گام مفاد برجام را اجرایی می‌کند، صالحی می‌تواند گزینه مناسبی باشد. همچنین انتخاب او می‌تواند این پیام را داشته باشد که فصل بازگشت توجه جهان به سازمان انرژی اتمی ایران فرا رسیده و سناریوهای جدیدی در راه است. البته در سابقه صالحی «دیپلمات» بودن هم به چشم می‌خورد که می‌تواند در فصل پایانی برجام پاسخگوی بسیاری از سوالات باشد.
محمد نهاوندیان که هم‌اکنون معاون اقتصادی رییس‌جمهوری است نیز از دیگر گزینه‌هاست. نهاوندیان در دولت قبلی ریاست دفتر رییس‌جمهوری را برعهده داشت و به نظر می‌رسد که دست‌کم اصلاح‌طلبان با نهاوندیان به نسبت واعظی ارتباط بهتری با او برقرار کردند. با این حال حضور نهاوندیان بر مسند سخنگویی باعث تحولی عظیم در این کرسی نخواهد شد و شاید این چهره اقتصادی هم جلساتی به سبک و سیاق نوبخت برگزار کند. با این حال انتخاب او این پیام را دارد که شرایط جنگ اقتصادی، سخنگویی اقتصاددان را طلب می‌کند.
از دیگر گزینه‌های مطرح شده، رضا صالحی‌امیری است. او که در رشته علوم سیاسی و مدیریت تحصیل کرده در دولت پیشین مدت کوتاهی سرپرست وزارت ورزش و جوانان بود، ریاست کتابخانه ملی و بعد از آن وزارت فرهنگ و ارشاد را نیز برای مدت کوتاهی برعهده داشت و هم‌اکنون رییس کمیته ملی المپیک است. احتمال حضور او بر مسند سخنگویی زمانی که نوبخت با خبرنگاران و رسانه‌ها خداحافظی کرد هم کم نبود.
دیدگاهتان را بنویسید