کار امسال شان نیست. سالهای طولانی است که چنین کرده اند. عادتشان است که با بوق و کرنا و سمینار و پوستر و بیلبورد ، به استقبال از حرفهای خوب بروند و با دفاع بد از آن، زمینگیرش کنند.
گیل و دیلم | شعار “سرمایه گذاری برای تولید” که رهبرمعظم انقلاب برای امسال برگزیده اند ، نه ستاد و تشکیلات و ساختمان و بودجه می خواهد، نه نیاز به کارشناس نماهای بیسوادی دارد که هنری جز حرفهای مهمل و پوچ ندارند. امثال آن به اصطلاح اقتصاددانی که حتی در کلاس دانشکده نمی تواند از پس سوالات دانشجویان ترم یک و دو برآید و بخاطر تئوری دلار۲۰هزارتومانی مضحکه قرار می گیرد، از همین امروز دست به کار می شود تا شعار سال را به زمین بزنند.
سرمایه گذاری، مانند سایر مقولات اقتصادی، زمینه و تدبیر و برنامه ریزیهایی لازم دارد که روی زمین و نه روی هوا باشد. لازمه سرمایه گذاری ، اعتماد به بازگشت سود است. سود هم تنها در شرایطی بازگشت دارد که محیط امن برای فعالیت اقتصادی فراهم آید.
بخواهیم یا نخواهیم، گزارش مهمل و پوچ ندهیم یا ندهیم، سرمایه گذاری در حالی که کاسبان تحریم، روی گلوگاههای اقتصادی نشسته اند ممکن نیست. فساد اقتصادی از نوع چای دبش نیز در کمین سرمایه گذاری است تا آن را نابود کند. بخش اقتصادی مرض ندارد سرمایه اش را جایی بگذارد که فلان نماینده مجلس یا بهمان چهره سیاسی بی خاصیت، با حرفهای مهمل، امنیت سرمایه را به خطر بیندازد.
دشمنان تحقق شعار رهبری ، مارهای خوش خط و خالی هستند که حرفهای به ظاهرانقلابی می زنند و خودشان را عزیزکرده های نظام می دانند. و البته که دشمن بعدی، ناکارآمدی های سیستم دولتی و حاکمیتی است.
رهبر انقلاب تصریح کردند انجا که سرمایه های مردم به هردلیلی پای کار نمی آید، دولت باید به میدان وارد شود. شاید منظور معظم له از دولت، حاکمیت است. یعنی نهاد قدرتمند اقتصادی همچون ستاداجرایی، قرارگاه خاتم، بنیاد مستضعفان و دهها نهاد اقتصادی وابسته به نظام که متعلق به مردم و بیت المال اند، باید سفره بگسترانند و پای تولید بایستند.
✍ محمد مهاجری
دیدگاهتان را بنویسید