گیل و دیلم | براساس آمار منتشر شده از سوی نهاد کتابخانه های کشور ، گیلان جزو استان‌هایی است که کمترین عضو را در کتابخانه های عمومی دارد ؛ از آنجایی که یکی از ملاک های کتاب خوان بودن مردم ، عضویت در کتابخانه های عمومی است ، چرا مردم گیلان با آن سابقه غنی فرهنگی و هنری رغبتی برای عضویت در کتابخانه ها ندارند و از میانگین کشوری عقب تر هستند ؟ به نظر می‌رسد چند عامل در رسیدن به این نکته نقش دارد :
نخست آن‌که زیرساخت‌های کتابخانه‌ای در گیلان متناسب با جمعیت و پراکندگی جغرافیایی آن توسعه نیافته است. بسیاری از مناطق روستایی یا کوهستانی دسترسی آسان به کتابخانه ندارند و همین مسئله مانعی برای عضویت و مراجعه منظم شهروندان محسوب می‌شود.
عامل دیگر به سبک زندگی و فرهنگ عمومی مردم بازمی‌گردد. در گیلان، همچون بسیاری از نقاط دیگر، گرایش به فضای مجازی و سرگرمی‌های نوین جایگزین کتاب‌خوانی سنتی شده است. علاوه بر این، سنت‌های محلی مانند گردهمایی‌ها، موسیقی و داستان‌گویی شفاهی همواره بخشی از زندگی اجتماعی گیلانی‌ها بوده و همین امر باعث شده کتابخانه به‌عنوان یک فضای فرهنگی کمتر در سبد اوقات فراغت خانواده‌ها قرار گیرد.
از سوی دیگر، نظام آموزشی نیز نقش پررنگی در این زمینه دارد. کتابخانه‌های مدارس غالباً منابع به‌روز و جذاب در اختیار دانش‌آموزان قرار نمی‌دهند و کمتر پیش می‌آید که معلمان دانش‌آموزان را به عضویت در کتابخانه‌های عمومی ترغیب کنند. این موضوع موجب می‌شود که عادت به کتاب‌خوانی از سنین پایین در ذهن کودکان شکل نگیرد.
افزون بر این، مدیریت و خدمات کتابخانه‌ها نیز جای کار بیشتری دارد. بسیاری از کتابخانه‌های عمومی گیلان هنوز نتوانسته‌اند خدمات نوین نظیر کتابخانه دیجیتال، باشگاه‌های کتاب‌خوانی یا برنامه‌های فرهنگی جذاب برای نوجوانان و جوانان را به‌طور گسترده ارائه دهند. ضعف در تبلیغات و اطلاع‌رسانی هم سبب شده بسیاری از شهروندان حتی از امکانات موجود کتابخانه‌ها آگاهی کافی نداشته باشند.
بنابراین می‌توان گفت ترکیبی از کمبود زیرساخت، تغییر سبک زندگی، ضعف نظام آموزشی و کم‌تحرکی در نوآوری‌های فرهنگی، از عوامل اصلی پایین بودن آمار عضویت در کتابخانه‌های عمومی گیلان به شمار می‌آید.
دیدگاهتان را بنویسید