یک کارشناس سیاست خارجی به اصلاحات نیوز می گوید: ۸ سال می‌گفتند جنگ جنگ تا پیروزی، درنهایت پای میز مذاکره رفتیم و صحبت کردیم. همه کشورها دنبال منافعشان هستند و کشورهای واسطه نیز از آنجایی که منافعشان بیشتر به سمت آمریکا است، طبیعتا وقتی قرار به انتخاب باشد مشخص است که کدام سمت را انتخاب می‌کنند.
به گزارش گیل و دیلم ، محبعلی کارشناس سیاست خارجی و مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت خارجه با اشاره به لزوم مذاکره مستقیم با آمریکا، به اصلاحات نیوز می‌گوید: عدم وجود رابطه دیپلماتیک میان دو کشور در دنیای امروز یک ناهنجاری محسوب می‌شود، زیرا طرفین نمی‌توانند مسائل خودشان را بدون واسطه و بر اساس منافع مشترک حل و فصل کنند، هیچ دو کشوری نیست که در همه امور باهم هم‌نظر باشند یا باهم اختلاف داشته باشند. بنابراین چون با آمریکا رابطه نداریم نمی‌توانیم به صورت مستقیم با این کشور گفتگو کنیم و براساس منافع مشترک پیش برویم، لذا ناچاریم از طریق واسطه ها گفتگو کنیم.
محبعلی با بیان اینکه کشورهای واسطه هم بر اساس منافعشان ورود می‌کنند نه رضای خدا، تصریح کرد: از این طریق منافع خودمان را در اختیار دیگرن قرار داده ایم، طبیعتا آمریکا کشور قدرتمندی است و مسائل روزمره ما نیز به ارتباط با این کشور گره خورده است. از قیمت ارز و مبادلات بانکی تا روابطمان با کشورهای همسایه،از همین رو باید در این خصوص چاره ای بیاندیشیم.
چون با آمریکا رابطه نداریم نمی‌توانیم به صورت مستقیم با این کشور گفتگو کنیم و براساس منافع مشترک پیش برویم، لذا ناچاریم از طریق واسطه ها گفتگو کنیم.
این کارشناس سیاست خارجی می‌گوید: جدا از اینکه دولت خودش مشکل مضاعفی است و هیچ تجربه و تخصصی ندارد، در خصوص مذاکره مستقیم با آمریکا، دولت ها کاره ای نیستند. حتی بدترین دولت ها مانند دولت احمدی نژاد که دچار توهم بود هم نهایتا به این نتیجه رسید از طریق مذاکره با آمریکا باید مسائل را حل و فصل کنیم. ۸ سال جنگ ایران و عراق هم به همین صورت بود، ۸ سال می‌گفتند جنگ جنگ تا پیروزی، درنهایت پای میز مذاکره رفتیم و صحبت کردیم. همه کشورها دنبال منافعشان هستند و کشورهای واسطه نیز از آنجایی که منافعشان بیشتر به سمت آمریکا است، طبیعتا وقتی قرار به انتخاب باشد مشخص است که کدام سمت را انتخاب می‌کنند.
در خصوص مذاکره مستقیم با آمریکا، دولت ها کاره ای نیستند. حتی بدترین دولت ها مانند دولت احمدی نژاد که دچار توهم بود هم نهایتا به این نتیجه رسید از طریق مذاکره با آمریکا باید مسائل را حل و فصل کنیم. ۸ سال جنگ ایران و عراق هم به همین صورت بود، ۸ سال می‌گفتند جنگ جنگ تا پیروزی، درنهایت پای میز مذاکره رفتیم و صحبت کردیم.
وی ادامه داد: مثلا حجم مبادلات چین و آمریکا بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار است، مقایسه کنید با حجم مبادلات و تجارتش با ایران! شاید طرف اصلی تجارت ما چین باشد، اما طرف اصلی چین ایران نیست. چین خودبه خود وابسته به دلار است و اگر قیمت دلار افت کند اولین کشوری که ضرر می‌کند همین چین است. ما فکر میکنیم چینی ها با دلار موافق نیستند، بلکه اگر قدرت خرید مردم آمریکا کاهش پیدا کند صادرات چین به آمریکا کم می‌شود و این به ضرر چین است، بله طبیعتا این دو کشور سر تایوان، هنگ کنگ و سایر مسائل اختلافاتی هم دارند، اما دلیل نمیشود روابط دیپلماتیک‌شان را قطع کنند و اجازه دهند کشورهای دیگر برایشان تصمیم بگیرند و وارد مذاکره شوند.
اگر این روند واسطه گری ادامه پیدا کند و ما نتوانیم مستقیم مسائلمان را با آمریکا حل کنیم، مشکلاتمان از جمله این تحریم ها کماکان ادامه پیدا می‌کند.از این رو اگر بخواهیم مشکلاتمان را حل کنیم باید به صورت مستقیم با آمریکا وارد مذاکره شویم.قرار نیست وقتی با آمریکا رابطه برقرار میکنیم منافعمان را نادیده بگیریم.
مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت خارجه با بیان اینکه ، عمان بزرگترین پایگاه دریایی آمریکا در منطقه است، گفت: عمان بهترین رابطه نظامی را با آمریکا و انگلیس دارد، بزرگترین پایگاه هوایی آمریکا در قطر است، بنابراین بیشترین رابطه و همکاری را با آمریکا دارند. قطر و عمان میانجی نیستند ،اما ما این درک را نداریم! آنها فقط انتقال دهنده پیام های آمریکا به ایران هستند نه اینکه به دنبال پیدا کردن میانه بین دو کشور باشند. از این رو اگر بخواهیم مشکلاتمان را حل کنیم باید به صورت مستقیم با آمریکا وارد مذاکره شویم.قرار نیست وقتی با آمریکا رابطه برقرار میکنیم منافعمان را نادیده بگیریم، مگر وقتی با عربستان روابط را از سر گرفتیم، آنها نظرشان را در باره جزایر سه گانه تغییر دادند؟ اصلا با ایران رابطه برقرار کرد تا از موضع بالاتری با اسرائیل وارد رابطه شود.
محبعلی ادامه داد: اگر این روند واسطه گری ادامه پیدا کند و ما نتوانیم مستقیم مسائلمان را با آمریکا حل کنیم، مشکلاتمان از جمله این تحریم ها کماکان ادامه پیدا می‌کند. ما سال ۱۳۹۰ تولید ناخالص ما ۵۵۰ میلیارد دلار بود، اکنون اما کمتر از ۳۰۰ میلیارد دلار است، همچنین وضعیت بانکداری ما کماکان با این شرایط تحریمی باید کار کند، مردم ما روز به روز فقیرتر می‌شوند و از رقبای منطقه ای عقب می‌افتیم.اقتصاد ما هرروز کوچکتر و ضعیف ترمی‌شود و در این شرایط کشور باید امتیازهای بیشتری بدهد. هدف سیاست خارجی کاهش هزینه های ملی است، نه اینکه آن را افزایش دهد! متاسفانه رویه سیاست خارجی فعلی افزایش هزینه های ملی است و هرچقدر این افزایش پیدا کند اقتصاد ضعیف تر و در پی آن مردم فقیرتر می‌شوند.
دیدگاهتان را بنویسید