یک هفته پیش به من خبر رسید که طبق فلان دستور وزارتخانه قرار است از این به بعد هر روزی که مرخصی می رویم از ستون موظفی کارانه مان حذف میگردد .
با خودم گفتم گل بود وبه سبزه نیز اراسته شد ،این طرح قاصدک که صدای تمام تیم درمان را دراورده و همچون نام یکی از طراحان ان ،مثنوی «معنوی »است «هفتاد من»، و هر بیمارستانی تفسیر خود از این طرح را دارد و حالا یک مصوبه ای امده پاورقی این طرح ،این را چه کنیم ؟ که هر روز مرخصی معادل چهار روز موظفی بود که پرستار بیچاره از دست می داد ومی بایست از جیب خود کسر کند.
پرستاران نیز دست به کار شده و یک نامه به رییس صنفشان در رشت نوشتند که حالا او این شکواییه را ببرد تهران پیش مهندس طراحقاصدک و این مصوبه که فلان فلان….
من هم که عادت به چرخاندن لقمه دور سرم ندارم تماسی گرفتم با جناب اقای میرزابیگی در« معاونت پرستاری وزارت بهداشت» و از ایشان خواهش کردم پیگیری کنند.
ایشان هم قول مساعدت دادند.
چند روز بعد شنیدم مدیر پرستاری بیمارستان مان بسم اله نگرفته مصوبه را برده حسابداری تا از ابتدای سال از کارانه پرستاران کسر شود ،خوب ! من همیشه اعتقاد دارم این گونه پیگیری ها که امثال بنده می کنم وظیفه مدیران است وانها نباید تنها خود را مجری دستورات بدانند وباید ایرادات را هم به بالادستی ها منتقل کنند.
به اقای میرزابیگی نگرانی خود را منتقل کردم و ایشان پیام دادند که:« حل شده ،نگران نباشید بزودی ابلاغ می شود.» والبته الوعدهوفا ،که این مصوبه یا هر چیزی که نام ان بود لغو شد…
یاد این شعر فروغ افتادم :
کدام قله کدام اوج ؟
مگر تمامی این راههای پیچاپیچ
در ان دهان سردمکنده
به نقطه تلاقی و پایان نمی رسند؟
به من چه دادید ،ای واژه های ساده فریب
وای ریاضت اندامها و خواهش ها؟…..
این یادداشت را نوشتم که فردا کسی نیاید ومدعی لغو مصوبه نشود، این مساعدت اقای میرزابیگی و عملگرایی ایشان بود که مثمر ثمر گشت.و گرنه تابحال بقول فروغ «واژه های» دوستان ما را «ساده فریب» داده بود….
امروز هم مصوبه ای دیگر در مجلس تصویب شد انهم با قاطعیت ارا وطرح تعرفه گذاری خدمات پرستاری وارد برنامه ششم توسعه وبودجه نویسی شد ،این یعنی اجرای شدن این قانون بعد از گذشت ۹ سال.
من دست پروفسور عابدی را از نزدیک می بوسم ،بخاطر تمامتلاش هایی که برای تصویب این مصوبه در مجلس نمود،و فقط مانند دوستان دیگر ما را به تجمع و اعتراض نفریفت وبه این ریاضت صنفی پایان داد….
علی دادخواه
۲۶ دی ماه ۱۳۹۵
دیدگاهتان را بنویسید