استقلال در شرایطی از لیگ قهرمانان آسیا کنار گذاشته شد که به گفته وزیر ورزش بودجه لازم برای پرداخت طلب استراماچونی فراهم شده بود
به گزارش گیل و دیلم به نقل از هم میهن ، استقلال تهران برای دومین سال پیاپی از لیگ قهرمانان آسیا کنار گذاشته شد تا قهرمانی فصل گذشته این تیم در لیگ برتر عملا بیاعتبار شود. استقلالیها که فصل گذشته با مربیگری فرهاد مجیدی موفق شده بودند بعد از ۱۰ سال به مقام قهرمانی در لیگ برتر برسند امیدوار بودند تا روند موفقیتآمیزشان را در لیگ قهرمانان آسیا نیز ادامه دهند اما سهلانگاری مدیران این تیم طی دو فصل اخیر باعث شد آبیهای تهران بار دیگر در حسرت «حضور» در این رقابتها بمانند.
سکانس اول؛ استراماچونی آمد و رفت
خرداد ۱۳۹۸ امیرحسین فتحی، مدیرعامل وقت استقلال اعلام کرد آندرهآ استراماچونی ایتالیایی رسما بهعنوان سرمربی این تیم منصوب شده است. استراماچونی که نتایج نهچندان درخشانی در تیمهای اینتر میلان و اودینزه کسب کرده بود و در لیگهای یونان و جمهوری چک نیز از سمتش بهعنوان سرمربی اخراج شده بود در اندیشه موفقیت در یک قاره دیگر بود. او برای استقلال اما خوشیمن بود و آبیها توانستند بعد از شش فصل بار دیگر صدرنشینی در لیگ برتر ایران را با مرد خوشتیپ ایتالیایی تجربه کنند. در پایان هفته سیزدهم آن فصل، استقلال در حالی پدیده مشهد را در ورزشگاه آزادی شکست داد که کمتر هواداری تصور میکرد بامداد فردای این برد شیرین استراماچونی قراردادش را فسخ و راهی ایتالیا شود اما این اتفاق افتاد و استراماچونی در آذر ۱۳۹۸ برای همیشه از ایران رفت تا یک پرونده سخت قضایی علیه آبیهای تهران باز شود. استراماچونی فردای رفتن به ایتالیا تقریبا هر روز با رسانههای ایتالیایی مصاحبه میکرد تا به نوعی هواداران استقلال را به نفع خودش و علیه مدیران باشگاه تحریک کند: «بعد از رفتن ما از استقلال، هواداران به خیابانها آمدند و اعتراض کردند و در نهایت منجر به استعفای کسی شد که حقوقها را پرداخت نمیکرد (امیرحسین فتحی). من به دوران حضورم در استقلال میبالم. البته ترک کردن تیمی که در بالای جدول قرار دارد ناراحتکننده بود. با این حال اتفاقاتی خارج از زمین فوتبال رخ داد که دوست ندارم زیاد درباره آنها صحبت کنم چون این اتفاقات بیشتر به سیاست نزدیک است تا فوتبال.»
سکانس دوم؛ شوخی با طلب سنگین استراماچونی
استراماچونی بعد از فسخ قراردادش با استقلال، در ابتدا فقط دنبال طلب ۴۰۰ هزار یورویی خود از این تیم بود اما با بیتوجهی مدیران وقت استقلال، او شکایت جدیدی را به کمیته انضباطی فیفا ارائه کرد تا کار برای تیم تهرانی بیش از پیش سخت شود. طلب استراماچونی از استقلال حدود ۴۰۰ هزار یورو بود که او مطابق بنده ۳ ماده ۶ قراردادش درخواست غرامت کرد و در شکایتش به فیفا این رقم به یک میلیون و ۲۸۰ هزار یورو رسید. همچنین به دلیل تاخیر در پرداخت نهایی طلب استراماچونی، جریمه پنج درصدی نیز به این غرامت اضافه شد تا حالا که استقلالیها باید مبلغ یک میلیون و ۵۳۰ هزار یورو به حساب سرمربی ایتالیایی واریز کنند. همچنین هزینه دادرسی یعنی هفت هزار فرانک سوییس نیز به عهده طرف بازنده یعنی باشگاه استقلال است. از زمانی که استراماچونی از استقلال رفت پنج مدیرعامل به استقلال آمدند اما هیچیک آنطور که باید درخصوص شکایت استراماچونی اقدامی نکردند.
سکانس سوم؛ پولها کجا خرج شد؟
نکته ناراحتکننده این است که مدیران وقت استقلال اگر همان زمان که حکم استراماچونی علیه باشگاه استقلال در سال ۱۳۹۹ آمد این بدهی را پرداخت میکردند پرونده با ۴۵ میلیارد تومان بسته میشد اما حالا نهتنها رقم غرامت به استراماچونی افزایش یافته بلکه قیمت یورو از ۲۵ هزار تومان به تقریبا ۶۰ هزار تومان افزایش یافته تا بحران اقتصادی و نوسانات ارزی یقه باشگاه استقلال را نیز بگیرد. حسین قربانزاده، رئیس سازمان خصوصیسازی اما روز یکشنبه در گفتوگویی تلویزیونی دست به افشاگری بزرگی زد و گفت دوبار بدهی استراماچونی در دوره مدیریتی مصطفی آجرلو و علی فتحاللهزاده به حساب باشگاه استقلال واریز شد اما آنها نسبت به پرداخت این بدهی سنگین بیتفاوتی قائل شدند: «دوبار بدهی آندرهآ استراماچونی، سرمربی سابق تیم فوتبال استقلال تهران، یکبار در دوره مدیرعاملی مصطفی آجرلو و بار دیگر توسط علی فتحاللهزاده مطرح شد که به همین منظور ۱۱۸ میلیارد تومان برای پرداخت بدهیهای خارجی از جمله طلب استراماچونی به باشگاه پرداخت شده است که از این مبلغ ۹۳ میلیارد تومان به صورت مستقیم به حساب باشگاه واریز شد.» وزیر ورزش نیز در گفتوگویی تلویزیونی که روز گذشته انجام داد دو بار تاکید ویژه کرد که در دو دوره مدیریتی مصطفی آجرلو و علی فتحاللهزاده منابع مالی مناسبی به حساب باشگاه واریز شد تا مدیران باشگاه بر اساس صلاحدید خود، این مبلغ را هزینه کنند. این درحالی است که اعضای هیئتمدیره وقت و فعلی باشگاه استقلال به هیچ عنوان حاضر به گفتوگو با خبرنگار روزنامه هممیهن نشدند و مشکلات باشگاه را به افراد دیگر «پاس» دادند و شانه خالی کردند.
سکانس پایانی؛ مدیرانی که «بیخیال» بودند
دو دوره اخیر مدیریتی باشگاه استقلال، شگفت انگیز است. دو مدیری که علیه یکدیگر دست به افشاگریهای عجیبی زدند. فتحاللهزاده در گفتوگویی تلویزیونی علیه دوران مدیریتی آجرلو گفت یکی از کارمندان رده سوم باشگاه (به لحاظ موقعیت رده کارمندی) رانندهای استخدام کرده بود که ماهانه ۲۵ میلیون تومان حقوق دریافت میکرد. همچنین طبق گفته رئیس سازمان خصوصیسازی، استقلال در زمان مدیرعاملی مصطفی آجرلو ۲۴۰ میلیارد تومان خارج از چارچوب و اضافه خرج کرده است. باشگاه استقلال با احتساب خرج مازادی که در زمان مدیرعاملی آجرلو داشت، پُرهزینهترین تیم در فصل قبل بود. در صورتی که یکسوم این مبلغ هزینهشده را میتوانستند به طلب استراماچونی اختصاص دهند. نکته دیگری که بعد از دوران پرتنش مصطفی آجرلو شکل گرفت مربوط به مدیریت علی فتحاللهزاده است که با وعده «جذب لئو مسی و قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا» به این تیم بازگشت. فتحاللهزاده را مدیر وعدهها مینامند چراکه هربار در بازگشت به استقلال، او صحبت از ترکاندن بمب فوتبالی و اتفاقات عجیبوغریب میکند که اصولا بسیاری از این وعدهها محقق نمیشود. فتحاللهزاده که در بدو بازگشت به مدیریت استقلال بر اساس اسناد منتشرشده، حقوق ماهیانه ۵۷ میلیون تومانی را برای خودش مصوب کرده بود هم نتوانست طلب استراماچونی را بدهد و با انتشار بیانیهای از سمت خود استعفا کرد هرچند این استعفا در نهایت پذیرفته نشد اما نکته باورنکردنی دیگر این است که فتحاللهزاده مصوبهای را به هیئتمدیره آورده بود تا طلب خودش از سالهای ۸۵ تا ۹۲ را که بیش از شش میلیارد تومان بود، زنده و دریافت کند. او در بخشی از این بیانیه اشاره کرده که «میرود تا شاید مدیر بعدی، خودی باشد تا کار استقلال را به این دلیل راه بیاندازند». نکته عجیب اما جایی است که علی فتحاللهزاده خویی از دوران ریاستجمهوری مرحوم هاشمیرفسنجانی در فوتبال کشور حضور فعال و پررنگ داشته است. در دوران احمدینژاد او در استقلال بود، در دوران ریاستجمهوری حسن روحانی و حالا ابراهیم رئیسی یک صندلی اصولا در اختیار فتحاللهزاده بوده است. او اتفاقا یکی از خودیترین مدیرانی است که بعد از انقلاب، فوتبال ایران به خود دیده است اما یکبار از او سوال نشد که چرا وعدههایی که دادید عملی نشد و چطور با وجود ورودی مالی مناسب (طبق صحبتهای رئیس سازمان خصوصیسازی) طلب سرمربی ایتالیایی پرداخت نشده است؟ استعفا برای فرار از پاسخگویی، رفتاری نخنماشده از سوی مدیرانی است که نمیتوانند به وعدههای خود عمل کنند. پشت پرده ابقای دوباره مدیریت وعدهها میتواند این موضوع باشد که «گم شدن ۱۲۰ میلیارد تومانی» که رئیس سازمان خصوصیسازی گفته بود در نهایت مشخص شود.
دیدگاهتان را بنویسید