زبالههایی که هر روز این کوچه را فتح میکنند، زبالههایی که در کنار سطلزباله سر کوچه و کنار تیرِ چراغ برق کُپه میشوند.
باورتان نمیشود که زبالههای پخشِ در کوچه، چه وصله ناجوری است برای چهره شهر
نمیدانم از چه روزی همسایهها تصمیم گرفتند سطل زباله سر کوچه را به رسمیت نشناسند و به جای بردن کیسههای زباله تا سر کوچه، آنها را کنار تیر چراغ برق رها کنند اما همین تنبلی کوچک چه فجایعی که به بار نیاورده و بوی زباله هایی که تابستان های دل انگیز شهر را به تعفن نکشانده…
البته بخشی از مردم شهر هم که به تمیزی کوچه و محله اهمیت میدهند، کیسههای زباله خود را درون سطل زباله سر کوچه میاندازند؛ اما در هر زمانی به غیر از ساعت مقرر، این یعنی بسیج سگ ها به سمت سطل زباله و پاره شدن کیسهها و پخش شدن بوی زباله درکوچه و فجایعی که به دنبال خواهد داشت.
همسایههای دیگری هم هستند که کیسه زباله خود را تا کنار سطل زباله میبرند، اما به هر دلیلی فضای کنار سطل زباله را به درون آن ترجیح میدهند و فکر میکنند فضای کنار سطل زباله هم جزئی از آن است!
سگ های ولگرد و زباله و جستجوی غذا
برخی مناطق و خیابان های شهر سیاهکل به جولانگاهی برای سگ های ولگرد شده که در دسته های چندتایی به دنبال یافتن غذا هستند و به هر کجا سرک می کشند.
ساکنین شهر علاوه بر اینکه مجبورند بوی زباله های کوچه ها و خیابان ها را تحمل کنند گاهی اوقات باید منظره حضور تعدادی سگ را خیابان ها و کوچه ها نظاره گر باشند.
عده ای معتقدند وجود زباله ها و سگ های ولگرد چهره نامناسبی به سیمای شهری سیاهکل داده و عده ای نیز معتقدند علاوه بر این باعث رعب و وحشت زنان و کودکان شده که از ترس حمله سگ ها کمتر حاضر به تردد هستند.
تا به امروز راه حل کارسازی برای حل این مشکل توسط شهرداری های سیاهکل و دیلمان دیده نشده و با وجود اینکه سمن ها نیز علاقه مند به همکاری بوده اند باز شاهد پیشرفتی در حل مسئله نبوده ایم.
این روزها در اکثر نقاط شهر گله های سگ ولگرد در رفت و آمد هستند و برای یافتن غذا کیسه های زباله را به هم می ریزند و چهره زشتی به معابر و کوچه های شهری می بخشند.
سال ۸۷ قانونی در حمایت از حیوانات بی دفاعی چون سگها به تصویب رسید که کشتن آنها را غیرقانونی می داند. این قانون در ستاد مرکزی کنترل جمعیت حیوانات ناقل بیماری به انسان در سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور مصوب و چندین بار توسط وزارت کشور و سازمان حفاظت محیط زیست به شهرداری ها ابلاغ شده است. طبق این قانون، متولیان امر که شهرداری ها و دهیاری ها هستند، باید سگهای بدون صاحب را زنده گیری کنند و به محل هایی که از پیش معین کرده ، منتقل کنند
همچنین بر اساس بند ۱۵ ماده ۵۵ قانون شهرداری، جلوگیری از شیوع امراض ساریه انسانی و حیوانی، جمع آوری حیوانات بدون صاحب و تجمییع حیوانات مزاحم و ولگرد و اندیشیدن تدابیر لازم در این زمینه از وظایف شهرداری ها است.
مخازن جمع آوری زباله های شهری نیز هم اینک بصورت آزاد و بدون سرپوش و حفاظ رها شده که این مهم باعث دسترسی آسان سگ های ولگرد به زباله می شود بنابراین سامان دهی مخازن جمع آوری زباله و دفن بهداشتی زباله از راهکارهای جلوگیری از ورود سگ های ولگرد به مناطق شهری است.
با گلوله و اسلحه نمیتوان سگ های شهر را مدیریت کرد، بلکه باید با مدیریت زباله ها و اجرای بهتر مکانیزه جمع آوری زباله و گذاشتن سطل زباله در سطح خیابانهای و جمع آوری زود به زود زباله و دفن اصولی زباله ها این مهم را کنترل کرد .
به نظر میرسد در بحث کنترل سگها، شهرداری و جمع آوری زباله ها به تنهایی موفق نخواهد بود بلکه با همکاری دیگر ارگان ها و شهروندان می توان به نتیجه خواهد رسید.
و اما سوال اصلی اینجاست؛ مقصرین این وضعیت ناراحت کننده چه کسانی هستند؟ مسئولین؟ مردم؟ و یا خود سگها؟
و راه حل ماجرا چیست؟ کشتن یا … ؟
روابط عمومی موسسه دوستداران سیاهکل
۱۳۹۶/۰۹/۱۱
دیدگاهتان را بنویسید