گیل و دیلم؛این روزها علیه تن زاده مالک قانونی باشگاه سپیدرود رشت تبلیغات منفی شدیدی می شود و دامنه این تبلیغات به قدری زیاد است که از تن زاده یک هیولا ساخته اند . تن زاده را که با آن همه تبلیغات و تشریفات و عکس های یادگاری و جلسه پشت جلسه و به عنوان ناجی سپیدرود به هواداران معرفی شد به جایی رسانده اند که خنثی سازی هجمه تبلیغاتی علیه این چهره دانشگاهی و علمی و کارآفرین در نزد مردم خیلی پرهزینه شده است . شاید در بین این همه غوغا و هیاهو، نه می شود از تن زاده دفاع کرد و نه می توان این همه تبلیغات منفی را خنثی نمود و نه حتی برخی از هواداران بشدت عصبی شده را متقاعد ! اما نمی توان از حق نگفت و منتظر ماند تا شرایطی فراهم شود تا برای دفاع از او قلم زد به صداقت و بی منت !
در حوزه رسانه ای یک دسته بندی از تبلیغات براساس صحت و سقم موضوع تبلیغات وجود دارد. یکی تبلیغات سفید است و شامل آن دسته از تبلیغاتی است که در صحت و سقم آن شکی نیست و اساس و پایه آن درست و واقعی می باشد و دیگری تبلیغات خاکستری است که شامل تبلیغاتی می شود که بخشی از آن حقیقت است و بخشی دیگر از آن غیر واقعی، غلو و پوچ می باشد و صرفا برای گمراه کردن و جلب بیشتر نظر مخاطب و در پاره ای موارد برای جوسازی هرچه بیشتر در جهت منافع صاحبان منافع طراحی و اجرا می گردند.
اما نوع سوم تبلیغات ، تبلیغات سیاه نام دارد که تمامی اجزای تبلیغات سیاه اساسا دروغ و باطل است و تنها برای گمراه کردن و گاهی پرت کردن حواس مخاطبان ، طراحی و اجرا می شود و از بدترین نوع تبلیغات می باشد و از آن جایی که بعد از مدتی غیر واقعی بودن آن آشکار می گردد، سبب سلب اعتماد مخاطبان می شود.
به عنوان فردی که در رسانه ها حضور دارم می توانم شهادت بدهم که فقط در ابتدای حضور تن زاده در سپیدرود، تبلیغات مثبت به نفع وی در جریان بود ولی پس از مدت زمان محدود، تبلیغات خاکستری علیه وی شروع شد که محور آن علی کریمی مربی سپیدرود بود و به تبعیت از کریمی بازیکنان و کادر و در نتیجه بخشی از هواداران شروع به تبلیغات منفی شدیدی علیه تن زاده نمودند و با مشخص شدن بقای سپیدرود در لیگ برتر پس از برد شیرین خانگی برابر تراکتورسازی هجمه ها بیشتر و بیشتر شد و هیئت فوتبال و نایب رییس آن که مالک سپیدرود هم بود به علی کریمی و بازیکنان و تعدادی از هواداران منتسب ، اضافه شدند و جنگ تلبیغاتی شدت و حدت بیشتری گرفت .
گفتند که تن زاده دروغ می گوید و وعده های الکی می دهد و به تعهداتش عمل نمی کند اما در همان شرایطی که این اتهام زنی ها ادامه داشت تن زاده دریافتی بازیکنان را از ۸ درصد به ۵۰ درصد رسانده بود و عملکرد بهتری نسبت به دیگر باشگاه ها متمول دولتی داشت . پاداش ها داده می شد و هزینه اسکان کادرفنی به تمامه پرداخت می گردید . هزینه های چند صد میلیونی اردوهای خارج از خانه بی کم و کاست تامین می شد . کمیته تسویه بدهی های باقیمانده از لیگ ۲ و لیگ ۱ در باشگاه تشکیل و بیش از ۸۰ درصد تسویه قانونی انجام گرفت . اکادمی سپیدرود راه اندازی و تجهیز شد اما این اقدامات، مافیای حریص و پدرخوانده های فوتبال گیلان را راضی نکرد و توطئه ها و جوسازی ها ادامه یافت .
گفته شد تن زاده به تعهداتش مطابق با قرارداد عمل نکرده است . مدعی شدند اصولا تن زاده هزینه ای نکرده است ! گفتند که خریداران جدیدی دارند و باشگاه را به کسی دیگری واگذار می کنند . فشار آوردند که تن زاده باید خلع ید بشود . تجمعات هواداری خودجوش !؟ مقابل باشگاه، اداره کل ورزش ، هیئت فوتبال ، استانداری، دفتر نماینده مجلس، دفتر نماینده محترم ولی فقیه برپا شد . جلسات مداوم در دفتر مهندس جعفرزاده ، اداره کل ورزش ، فرمانداری و لابی های فراوان انجام شد بلکه بتوانند تن زاده را قانع کنند استعفا ء دهد و تیم را واگذارد .
مهدی میزانی
۱۳۹۷/۰۴/۱۶
دیدگاهتان را بنویسید