
گیل و دیلم | روز دوشنبه بیست و هفتم خرداد یکهزار و سیصد و نود و هفت، آقای رضا رحمانی دادستان وقت لاهیجان، در همایش حفظ حقوق بیت المال، در سالن حزین دانشگاه آزاد لاهیجان، طی سخنانی بدون لفافه، ضمن اشاره به وظایف و جایگاه دادستان در جمهوری اسلامی ایران، به تخلفات ساخت و ساز در عرصهٔ منابع طبیعی، باغات چای، مزارع برنج و انفال موجود در استان پرداخت و با اعتراض شدیداللحنی، تمام متخلفین و سواستفاده کنندگان اعم از آقازاده ها، سلبریتی ها و نمایندگان مجلس را مخاطب خود قرار داد و از بی توجهی مسئولین در تصرف انفال و منابع طبیعی، تغییر کاربری زمینهای کشاورزی و فروش زمین و باغات چای بصورت نیابتی به خارجیها اعتراض و گلایه کرد و در مورد فلسطین شدن این استان هشدار داد.
پس از سخنرانی دادستان رحمانی، و بعد از اینکه محتوای سخنرانی ایشان، به صدر اخبار روز کشور رسید، آقای محسن کوهکن نمایندهٔ لنجان طی نامه ای از رضا رحمانی به اتهام توهین و نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی شاکی شد! و اما بعد…
نیم نگاهی به قانون مجازات اسلامی علی الخصوص ماده ۶۰۸، برای ما روشن خواهد ساخت که توهین به هر رفتاری اعم از فعل، گفتار،اشاره یا نوشتاری اطلاق دارد که حاوی فحاشی و استعمال الفاظ رکیک باشد، و به عبارتی دیگر توهین به کلماتی گقته می شود که در عرف و معمول جامعه توهین تلقی می شوند و این واژگان باید اصطلاحا دارای صراحت معنا بوده و نیاز به تفسیر نداشته باشند.
و اما جرم نشر اکاذیب، که در ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی اینگونه آمده است: “هرکس به قصد اضرار به غیر یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی به وسیله نامه یا شکواییه یا مراسلات یا عرایض یا گزارش یا‌توزیع هر گونه اوراق چاپی یا خطی با امضاء یا بدون امضاء اکاذیبی را اظهار نماید…”
بهتر است بدانیم که قانونگذار در این ماده قانونی، جرم مذکور را «مقید به وسیله» کرده است، یعنی مقنن صراحتاً اعلام کرده که نشراکاذیب باید «به وسیله نامه یا شکواییه یا مراسلات یا عرایض یا گزارش یا‌توزیع هر گونه اوراق چاپی یا خطی با امضاء یا بدون امضاء» باشد، بنابراین نطق و سخنرانی (بطور کلی اظهارات شفاهی) در مراسم و مجالس از شمول این ماده خارج است.
مخاطب دادستان لاهیجان در سخنان روز دوشنبه، نه شخص و فرد خاصی بوده است و نه ایشان نامی از فردی به میان آورده اند، بلکه متخلفین ساخت و ساز و تغییرکاربریهای غیرمجاز و تصرفات خارج از قانون را در مصداق کلی مورد خطاب قرار داده اند! حال چه شده است که جناب آقای کوهکن، حرفی که دادستان به زمین انداخته اند، را به خود برداشته است نیازمند توضیح شخص آقای کوهکن است!
اما صحبتی با دادستان محترم شهرستان لاهیجان!
جناب رحمانی شما به عنوان عضوی از اعضای کمیسونهای ۱۴۷و ۱۴۸، کمیسیون تعیین وضعیت املاک فاقد سند ثبت و عضو کمیسیون مواد ۱۰۰ و ۹۹ هستید، و در حالی که نظر شما خصوصاً در کمیسیون مواد ۱۰۰ و ۹۹ شهرداریها تاثیرگذار است، اما ما کماکان شاهد تخلفات بسیار سنگینی در شهر لاهیجان هستیم.
من باب مثال چند نمونه مصداقاً از تخلفاتی که انتظار ورود حضرتعالی می رفت را عرض میکنم: ساختمان سپه، ساخت و سازهای شهری در منطقهٔ شیخ زاهد که در دل کوهها و منابع طبیعی در حال انجام است، فروش بی رویهٔ تراکم، تخلفات رایج و معمول شدهٔ مادهٔ ۱۰۰، نحوهٔ گرفتن مجوزهای ساخت و ساز، خرید و فروش های غیرمجاز و ساخت و ساز در حریم جاده در منطقهٔ لیالستان، وضعیت پسماند و زباله در روستای تموشل و….
اگر آقازاده یا سلبریتی یا مسئولین تراز اول کشور با تخلف آیین نامه ای و قانونی اقدام به خرید و ساخت و سازهای غیرمجاز می کنند، ایراد کجاست؟ مگر نه اینکه باید مجوز ساخت را قانونا تهیه کنند و مدارک و اسناد مورد نیاز برای عدم تخلف و رعایت قانون ارائه دهند؟ چه اتفاقی میفتد که آقازاده، سلبریتی و یا نماینده، برای ساخت و ساز غیرمجاز به راحتی مجوز می گیرد؟ آیا این وقایع نشان دهندهٔ این نیست که نحوهٔ اجرای قانون ایراد دارد؟ آیا قبول دارید که سلبریتی، آقازاده و نماینده، تخلفش را در ذیل سایهٔ مجری قانون انجام می دهد؟
جناب رحمانی کار شما در افشای تخلفات صورت گرفته، بسیار ارزشمند و قابل تقدیر است، و حمایت مردمی را به همراه خود دارد، اما و ایکاش در کنار معرفی متخلفین جزء (که نمونه اش بسیارند) به سرمنشأ این تخلفات می پرداختید و ضمن افشای نام آنها، در راستای وظایف ذاتی مدعی العموم، متخلفین را به محاکم قضائی معرفی و علیه آنها اعلام جرم می فرمودید.
سر چشمه شاید گرفتن به بیل
چو پر شد نشاید گذشتن به پیل
محبوبه امین پور
دانش آموخته حقوق
پایگاه خبری گیل و دیلم؛ انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود و مسئولیت آن برعهده نویسنده است.
دیدگاهتان را بنویسید