متاسفانه سالیان سال است که درمناطق جلگه ایی استانهای شمالی به بهانه امرارمعاش پرندگان مهاجرراقتل عام میکنند.
به یاد دارم درسال ۹۰ که به اتفاق همکاران به مناطق بخش رودبنه جهت جلوگیری از شکارپرندگان وجمع آوری تورهای هوایی مراجعه میکردیم باعکسلعمل منفی مردم ودهیاران وشوراها مواجه می شدیم وازاین امربعنوان یک شغل استراتژیک منطقه نام میبردندوازهمه مهم تر کمترمسئولی از مادفاع میکردند واعلام میکردند که رزق وزندگی مردم به همین وابسته است واین امر رابابرنج کاری وصیادی آبزیان مقایسه میکردند بطوریکه ازطریق مسئولین محلی بابکارگیری نگهبان .دان پاشی.قرق محلی.این امرغیرقانونی راسازماندهی میکردندبدون اینکه یک مسئول غیرمحیط زیستی اعتراضی بکنند خوشبختانه باهمکاری و پشتکار همکاران محیط زیست وپشتیانی شبانه روزی ریاست اسبق جناب آقای مهندس مظلومی وریاست فعلی جناب آقای مهندس امیری کاربه جایی رسیده است که تقریبا ۹۹درصددهیاران وبیشترمسئولین اجرایی وامنیتی شهرستان باماهمراه هستند.
علی الحال بااین وضعیت پیش آماده درخصوص آنفلوآنزای فوق حادپرندگان به عنوان یک محیط بان پیشنهاد میکنم که بااطلاع رسانی قوی از طریق رسانه های مختلف ازجمله صداوسیما درخصوص خطرات سرایت آنفلوانزا ازطریق شکار این پرندگان میتوانیم برای همیشه این فرهنگ مخرب شکارپرندگان را ازذهن وروح مردم حذف کنیم.
مطمین هستم اگرمردم به یقین برسندکه تماس وخوردن پرندگان بهداشت وسلامت خانواده رابه خطرمی اندازند برفرهنگ مردم برای همیشه اثرخواهدگذاشت.
درصورت صلاحدید مدیران ستادی محیط زیست دراستان وکشور فیلم وتصاویر تلفات پرندگان ودفن آنها دربوجاق دیگرمناطق درصداوسیما ودیگررسانه ها پخش گردد تاشایداین بهانه ایی باشدکه این عادت غلط برای همیشه ازمردم پاک شود.به قول قدیمی ها ترک عادت موجب مرض است.
بنظراین حقیربحران ومریضی همچون دام شدتش کمتر از آنفلوآنزا فوق حادپرندگان نیست که هرساله باعث تلفات شدیددر تعداد پرندگان میشود وکمترمسئول غیرمحیط زیستی است که به این مسئله مهم توجه داشته باشد چون ازنظرخیلی ها فقط جان انسان مهم است نه جان موجودات زنده دیگر!!
به امیدی روزیکه حتی یک پرنده وموجود زنده دیگری شکار وکشته نشود.
حسین فزونی
دیدگاهتان را بنویسید