امیدواریم آقای پزشکیان هر چه زودتر این رویکرد را اصلاح کنند و اجازه ندهند که منافع مردم قربانی لجبازی افرادی غیرمسئول شود. فیلترینگ نسبت به وضعیت ناخرسند سیاست خارجی و اقتصادی و ناترازی‌ها و نیز انتخاب مدیران موضوع مهمتری نیست....

یک روزنامه اصلاح طلب نوشت: یکی پزشکیان را با ابوالحسن بنی‌صدر مقایسه می‌کند و دیگری لاریجانی را دولت در سایه برای پوشاندن ضعف‌های دولت می‌داند. این یکی رئیس‌جمهور را خائن می‌نامد و دیگری تهدید می‌کند که از گزینه‌های دیگر برای او استفاده می‌کنند. در نهایت حرف‌شان یکی است: «عدم کفایت رئیس‌جمهور». انگار نمی‌توانند آرام بگیرند و از هیچ اقدامی جهت تحریک مردم فروگذار نیستند....

به نظر می‌رسد که جامعه ایران خیلی پیش از این در توصیف وضع نارسایی‌های موجود به کفایت مذاکرات رسیده است. در واقع، در توصیف وضعیت موجود و نیز به بن‌بست رسیدن سیاست‌های گذشته تردیدی نیست....

اداره مملکت با این سیاست‌های متناقض عملاً به بن‌بست خورده است. فرصت فکر کردن و برنامه‌ریزی را از دولت گرفته است. ناترازی انرژی و آب حاصل فقدان فرصت در برنامه‌ریزی و فقدان فرصت برای فکر کردن و اصلاح مدیریت است. ناکارآمدی مدیریت حاصل فضای به‌شدت امنیتی است که محصول نگه داشتن دائمی کشور در فضای جنگ با همه است....

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های اصولگرایان با منتقدان وضع موجود به‌ویژه اصلاح‌طلبان این است، درحالی‌که اغلب تندروها متعهد به قدرت هستند، و در برابر هرگونه اقدامات حتی نادرست ولی‌نعمتان خود در دولت سکوت یا حمایت می‌کنند، در مقابل اصلاح‌طلبان متعهد به حقیقت هستند و وظیفه نقد دولت منسوب به خود را ترک نمی‌کنند؛ چه‌بسا در این میان برخی زیاده‌روی هم کنند....

یکی از متنفذین جناح تندرو در تعریض به مذاکرات وزارت امورخارجه با طرف‌های اروپایی گفته است که: «ضعف، جنگ می‌آورد و تنها قدرت است که مانع جنگ می‌شود. دیپلماسی باید حامی سرمایه‌های ملی باشد، نه ابزار کاهش آن.الان سه دولت اروپایی باید خودشان را به ما اثبات کنند، نه ما؛ زیرا آن‌ها حمله به ما را تأیید کردند.»

آقای پزشکیان حتماً از نتایج نظرسنجی‌ها مطلع هستند که در دوران جنگ اولین دغدغه نیمی از مردم و با فاصله زیاد عدم دسترسی به اینترنت بوده است. حالا چگونه می‌توان به نام وفاق در برابر شورایعالی فضای مجازی که کسی آنان را نمی‌شناسد، حقوق حقه این مردم را نادیده گرفت؟ شعار وفاق ارزشمند و موثر است؛ اما آیا به این قیمت گزاف؟...

بازگشت آقای صدیقی به نمازجمعه را فقط از این حیث می‌توان دید که آنان حتی به خودشان هم رحم نمی‌کنند. این راهی است که تندروها آمده‌اند و ادامه می‌دهند. آنان اصطلاحاً دچار زیلوخوری شده‌اند و کارشان به جایی رسیده که انتقاد از صدیقی را ناشی از انگیزه حمله به روحانیون انقلابی می‌دانند....

یک روزنامه تندرو که خود را متولی مبارزه با اسرائیل می‌داند، اخیراً همراه با سایر تندروها جهت‌گیری خود را بر تضعیف نقطه قوت ایران در جنگ تحمیلی اخیر متمرکز کرده و نوشته است که: «دشمن اگر در ساعات بامداد روز ۲۳خرداد جسارت حمله پیدا کرد، این جسارت نه از سر اعتماد به قدرت خود، بلکه ناشی از ادراک ضعف از داخل کشورمان به‌واسطه مواضع افراد و جریانات غربگرا بود.»

اگر روال عادی امر قضا برقرار باشد نیازی نیست که ما یا هر کس دیگری اقدامی به‌عمل آورد یا درخواستی از ریاست قوه‌قضائیه نماید. ولی واقعیت این است که تبعیض غیرقابل‌پذیرش در برخورد با افراد و شهروندان دیده می‌شود.....