کفتر بازی ورزش خوبی است !
«…..ورزش رو ،حداقل یک ورزش ،سعی کنید دو ورزش رو انجام بدید مثلا یک ورزش رزمی ،شنا ،پینگ پنگ ،هیچ کاری که نتونستید بکنید کفتر بازی،رو پشت بام چند تا کفتر نگه دارید بعد ریلکس بکنید،ورزش خیلی خوبیه ،همون بالا هم می تونید درستون رو بخونید.»
( توصیه دکتر آدابی _ رییس سازمان نظام پرستاری کشور به دانشجویان پرستاری در روز دانشجو )
:
?پرده دوم :
(پرچمداری که می خواست مصلح باشد و تراژدی سازمانی که ساخت)
در سازمان هایی که ایدیولوژی الهام دهنده مبارزه آنها از خارج از سازمان می اید ، ایمان اعضا با ایدیولوژی گره می خورد واین ایدیولوژی است که با روایت های مختلف خویش یک انقلابی را به ایثار و فداکاری از یک طرف و به خشونت انقلابی از طرف دیگر می کشاند.و در حقیقت سازمان حکم وسیله ای را می یابد برای پیروزی نهایی و رسیدن به ان هدف.
ولی در نمونه ای دیگر خود سازمان تجلی تقدس، ارمان و ایدیولوژی می شود، در چنین سازمانهایی «پدیده باطنی گری »و «تفتیش »راه می افتد و ایمان اعضا و ارتباط انها با ایدیولوژی رابطه مستقیم با هم برقرار نمی کنند،بلکه این سازمان است که رابطه فرد با ایدیولوژی را مشخص می کند.درست مانند کلیسای کاتولیک که رابطه مومن را با ایمان مسیحی مشخص می کرد وان بساط تفتیش عقاید واعتراف به گناهان را پهن نمود.این را در سازمان های مختلفی که با ایدیولوژی پیش می روند می توان در طول تاریخ و‌براحتی رصد نمود.
البته در سازمان های غیرایدیولوژی که هدف گذاری و استراتژی سازمانی از خارج از سازمان الهام گرفته می شود و ربطی به مشارکت تک تک اعضا در این استراتژی و رسیدن به هدف وجود ندارد ، باز ما شاهد این بت سازی از سازمان هستیم.
در «سازمان نظام پرستاری کشور» نیز در ابتدا با نفی مشارکت اجباری اعضا در فرایند عضو گیری توسط شورای نگهبان، و البته نادیده گرفته شدن شورای سیاستگذاری و رشد فردگرایی مفرط در سازمان ، این اصل دموکراتیک شدن سازمان از میان رفت.و‌از همین رو ایده پردازی و برنامه ریزی داخل سازمانی با مشارکت فعالانه اعضای مختلف جامعه پرستاری نادید گرفته شد.
واین شد که «محمد میرزابیگی» بعنوان برند هک شده سازمان در اذهان عمومی پرستاران و البته جامعه معرفی معرفی گردید.موردی که شاید مورد خواست خود او هم نبود.هر چند در ابتدا این فرد گرایی با وجود افراد برجسته وصاحب فکری در شورایعالی به چشم نمی امد ولی در دوره چهارم و با ظهور عدالتخواهان این تمرکز گرایی در سازمان و‌نادیده گرفتن پرستاران وحتی شورایعالی به اوج رسید.
در یکسال واندی اخیر پس از مهر ۹۴ که عدالتخواهان هم جمعی از هییت ها و هم اکثریت شورایعالی و پست های کلیدی سازمان مانند معاونت ها و مدیریت ها را تماما تصاحب نمودند ، علی رغم اعتراضات گسترده به تبعیض ها و تضادهای ساختاری داخل سیستم سلامت و ناکارامدی سازمان در مقابله با این تضادها وهمچنین حمایت از اعضای خود،اتاق فکر عدالتخواهی با انتخاب رویکرد تقابل با وزارت بهداشت وحتی نهادهایی مانند هلال احمر ،و انجمن پرستاری برای شروع و ادامه حرکت عملا مشارکت قسمت بزرگی از جامعه پرستاری را که دغدغه های مالی و شعار عدالت در پرداخت ها عملا از اولویت های اصلی انها نبود و یا انرا کافی برای حرکت و اعتراض نمی دیدند،نادیده گرفته شدند و در پناه ساختار گرایی بیش از اندازه عدالتخواهان و نگاه انها به تصرف سازمان ، عملا سازمان در نهایت جای خود ایدیولوژی مورد ادعای خودشان و هم شورایعالی را گرفت.
وهم در این مقطع بود که عملا از سازمان انتظار می رفت و البته می رود که خود توزیع کننده عدالت و البته بازی گردان اصلی در رفع تبعیض ها باشد ،چون دیگر عدالتخواهان بر مصدر امور نشسته اند، ولی منش انها در کنترل اعتراضات پرستاری و ایجاد رکود در بدنه خود عملا این باورها را تضعیف نمود.
✅از نظر بنده داستان زمانی بغرنج شد که عدالتخواهان با چینش انتخاباتی و لابی گری پشت پرده ،در شب پیش از انتخاب هییت رییسه سازمان ، دکتر علی محمد آدابی را بعنوان رییس سازمان ، و خانم زاهد صفت رابعنوان رییس شورایعالی انتخاب نمودند.و فردای آنروز در انتخاباتی که نتیجه آن از پیش تعیین شده بود اقلیت شورایعالی به رهبری عبداله صفری نادیده گرفته شد ، و دکتر آدابی با قاطعیت آرا ریاست سازمان و خانم زاهد صفت بدلیل نزدیکی مواضع به آقای شریفی مقدم بعنوان ریاست شورایعالی انتخاب شدند در حالیکه هیچ کدام سابقه حضور در شورایعالی را نداشته و دکتر ادابی کمتر از ۵ ماه بود که به عضویت سازمان درامده و حتی عضو هییت مدیره هم نبود، شب همان انتخابات ساختگی دکتر دالوندی که از اساتید بنام پرستاری و از مهره های سنگین شورا و البته از کاندیداهای مطرح ریاست سازمان بود ،این تبانی آشکار را نپذیرفت و از این جریانات فاصله گرفت
دکتر آدابی هم که نه مرجعیت علمی در پرستاری داشت( پارای دکترای مدیریت) و نه کارنامه صنفی قابل ذکر و البته بین پرستاران هم شناخته شده نبود از همان ابتدا بدلیل ورود به قطار سازمان با بلیط آقای شریفی مقدم و عدالتخواهان، خود را وامدار انها دانسته و مواضع وابسته به نظرات انها را اعلام می نمود.
این ضعف زمانی مشهود شد که بر سر انتصاب معاونت پشتیبانی ،دکتر آدابی با گزینه آقای شریفی مقدم ،یعنی آقای محمود عمیدی مخالفت شدیدی کرد و ایشان را برای روابط عمومی مناسب دانست ، ولی فردای آنروز با قهر آقای عمیدی و فشار اقای شریفی مقدم ،انتصاب وی جامه عمل پوشیده و روابط عمومی سازمان هم به یک فوق دیپلم پرستاری که دارای لیسانس فلسفه بود رسید.در صورتیکه دکتر آدابی کف مدرک برای انتصاب معاونت ها را در ابتدا فوق لیسانس بیان می کرد ،ولی آقای عمیدی با مدرک کارشناسی و سابقه رد صلاحیت مشکوک در انتخابات هیئت مدیره ها معاون پشتیبانی سازمان شد در حالیکه حتی عضو شورایعالی هم نبود.
❓ولی راه حل چیست؟
✅از نظر من بعنوان یک تحلیل گر مستقل وقایع پرستاری ، باید یک سلسله تغییرات در سازمان ایجاد شود، تغییراتی که با احیای شورای سیاستگذاری و کم کردن دایره اختیارات رییس سازمان شروع و البته با مشارکت واقعی پرستاران در تصمیم سازی های ان ادامه‌می یابد.
من در گام اول به همه کنشگران پرستاری پیشنهاد می دهم به فکراوری اهمیت فوق العاده ای داده و از اختلافات در بینش ها و روش ها واهمه نداشته باشند،و از سایه افراد نترسند و این روند نامیمون دزدی ایده ها و بزرگ نمایی افراد که در سازمان شالوده گذاری شده و یک عده را بعنوان افراد اجرایی مطرح کرده است باید تمام‌شود.ما نه « استاد»می خواهیم ونه « سردار قلم »……
«شورای سیاستگذاری یکی از بالهای سازمان در کنار شورایعالی است که می تواند به پویا شدن و مشارکتی شدن سازمان و البته ایده سازی کمک کند. و من انرا بعنوان مغز برنامه ریز سازمان پیشنهاد می کنم،در حالیکه نقش شورایعالی را بعنوان تصویب کننده مصوبات این شورا و نظارت کننده بر فعالیت های معاونت پرستاری در نظر می گیرم.»در این تقسیم بندی باید کمیسیون ها زیرمجموعه شورای سیاستگذاری قرار گیرند .و این شورا مستقلا به تربیت و جذب نخبه گان پرستاری و اماده کردن ایده ها و استراتژی های سازمانی بپردازد.
✅✅ولی همه اینها کافی نیست، برای استقلال سازمان باید عملا به تقویت بیشتر معاونت پرستاری بعنوان بازوی اجرایی سازمان اندیشید و بدنبال نقش نظارتی و نه مشورتی در سازمان برای شروع بوده ودر طی ۱۰ سال اینده این نقش را تبدیل به نقش اجرایی نمود.
ولی در حال حاضر معاونت پرستاری با ایجاد شبکه ای در داخل وزارتخانه و دانشگاهها می تواند عملا این خلا را پرکند.
پرستاری نیاز به روند خطی در مدیریت از صدر تا ذیل دارد وباید این روند از وزارتخانه ایجاد ودر دانشگاهها ادامه یابد.شما این را در مورد پست هایی مانند حراست دیده اید که مستقیما زیر نظر دانشگاهها هستند.از نظر من باید به موازی کاری پایان داده شود وادارات پرستاری حذف و معاونت های پرستاری احیا شوند.
✅✅✅کبوتر بازی در اسلام چه حکمی دارد؟ و چرا؟
❓پرسش…..
برویم سر اصل مطلب :
می خواستم بپرسم که کبوتر بازی در اسلام چه حکمی دارد؟
?پاسخ اجمالی….
دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی)، رهبر معظم انقلاب:
«اگرموجب اذیّت و آزار دیگران گردد و یا موجب ترتب مفسده و گناه گردد و یا منع قانونى داشته باشد جایز نیست.»
خوب دکتر ادابی این توصیه را به دانشجویان پرستاری کرده است !!!! تا جاییکه ذهن من یاری می کند افراد کبوتر باز معمولا افرادی دارای شخصیت ضد اجتماعی ویا دارای نقصان های فکری و رفتاری هستند، این افراد کجا ،دانشجوی پرستاری کجا ؟!!!!
✅✅✅✅من میل ندارم ابدا مواضع دکتر آدابی و عدالتخواهان را با خود سازمان یکی کنم و حکم عبور از سازمان را چنانکه همین افراد سال ۹۳ دادند را بدهم.
ولی همانطور سازمان نمی تواند ونباید تنها کنشگر پرستاری باشد و باید فضا را برای فعالیت شورای سیاستگذاری ، انجمن پرستاری و‌برد اماده کند،این در حالی است که در وضعیت فعلی شورایعالی هم نادیده گرفته می شود و ریاست سازمان در سازمان حضور دایم ندارد و با تشکیل یک پست مجازی مانند قایم مقامی عملا دایره تصمیم گیری ها به چند نفر مشخص خلاصه شده است.
من معتقدم سازمان نباید وارد حیطه سیاسی شده و به تقابل با دولت وسیاستهایش و یا حمایت از یک گروه سیاسی خاص بپردازد، این نقش را می توان به خانه پرستار سپرد و البته بنده معتقدم تفکیک واضح بین سازمان واعضای ان با خانه پرستار انجام گیرد، و درپناه ایجاد چنین ساختار سیاسی به نفوذ در لایه های قدرت بپردازد.
✅✅✅✅من معتقدم پرستاری بیش از هر چیزی نیاز به گفتمان سازی و‌البته تغییر زمین بازی دارد.
در یک معنا ما به یک جنبش اجتماعی ،خوباورانه تمام عیار در پرستاری نیازمندیم.
اگر قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری در ایستگاه بیمه معطل مانده است ، و از همه مهمتر پروانه صلاحیت حرفه ای مدتها اجرایی نشد، باید علاوه بر پیگریهای حقوقی و البته لابی های سیاسی با طرح ریزی و تصویب قوانینی مانند پرستار خانواده وجه خدمات پرستاری را در جامعه تقویت نمود تا در پناه این نیاز اهمیت اجرای پروانه صلاحیت حرفه ای ویا قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری شناخته شود، در حقیقت من به سازمان پیشنهاد می دهم بصورت فعالانه در برنامه توسعه کشور مشارکت و البته قوانینی را در مجلس به تصویب برساند که نقش های پرستاری را در جامعه تقویت نماید.از نظر من سازمان باید از قانون تعرفه گذاری عبور و به قوانین بزرگتری بیاندیشد که توان جذب ردیف بودجه ای را دارند.
در همه این موارد بحثهای حقوقی و سیاسی پیچیده ای وجود دارد که در جای خود مطرح خواهم نمود.
ولی راه حل را هرگز در ادبیاتی چنین نزول یافته و توتالیتری نمی بینم.و توصیه می کنم شورایعالی نظام پرستاری کشور به این پرسش اساسی فکر کند:
دکتر آدابی اری یا نه ؟
علی دادخواه _کارشناس پرستاری
۳دی ماه ۱۳۹۴
دیدگاهتان را بنویسید