قوله تعالی :« فق لا له قولا لینا» یعنی :« با او نرم رفتارکن .نرم سخن بگو» ( سوره مبارکه طه_ ایه ۴۴) این قول خداست به موسی کلیم ، خداوندحکیم به پیامبر خود دستور می دهد با فرعون با زبان نرم سخن بگوید! انهم با فرعونی که عمری علیه او سرکشی کرده، تکبر ورزیده و خود را خداوند معرفی می کند.
علاوه بر این پروردگار کدهای دیگری نیز در قران برای شیوه سخن اوری به ما می دهد:« قولا سدیدا»یعنی :« مستدل و محکم» ، « قولا معروفا»یعنی :« پسندیده وبه اندازه » ، « قولا لینا »یعنی:« نرم و مهربانانه» ، «قولابلیغا»یعنی :«شیوا ورسا» ،« قولا کریما» یعنی :« کریمانه و بزرگوارانه» والبته « جادلهم بالتی هی احسن» یعنی: حتی مجادلات و گفتگوهای انتقادی نیز به بهترین وجه باشد.( سوره مبارکه نحل ایه ۱۲۵) .
حالا به این کلمات دقت کنید: « پرستار پلاستیکی» ،« گونه های مجعول و حد واسط» ، « منفعل و بی خاصیت» ،« قاطبه بی تاثیر قبلی» ، « کوبیدن بر طبل جهالت» ، « خرکریم نعل کردن»، « جاهل سهوی» ،« خاین عمدی»، « عمله ظلم»، «تفاله بی ارزش»،« مایه ننگ و زحمت پرستاران» و « کوته اندیش» اینها کلیدواژگان ریاست سازمان نظام پرستاری کشور است و دکترعلی محمد ادابی با این ادبیات هم لباسان خود را مورد خطاب قرار می دهد.ادبیاتی که اثری از استواری،بلاغت و اعتدال را ندارد و‌بیهوده گویی در ان موج می زند.ادبیاتی که موجب استهزای سازمان‌و‌پرستاران توسط وزارتخانه شده است.
و بتازگی هم ایشان پا را فراتر از گلیم خود گذاشته و پس از فتوای کشیدن تیغ بیستوری بر پزشکان ،انها را دزد خطاب می کند.
پیش از این به ایشان توصیه های زیاد و دلسوزانه ای شد تا از این ادبیات اتش افروزانه و خانه برانداز دست بردارند و با دوری گزینی از ادبیات پوپولیستی و خشن با شیوایی و اعتدال با همه سخن بگویند.
دکترادابی، نیک می داند که صاحبان قلم تیز و بانفوذ در کدام راستا و با انگیزه و‌هدفی قلم می زنند ،همان قلم هایی که با ایشان علی رغم کارنامه ضعیف صنفی مدارا کرد، و تمامی سستی ها و بی برنامه گی ها و بی مسولیتی های ایشان را نادید انگاشت.
ان هنگام که ایشان حتی سابقه یکروز عضویت در سازمان صنفی خود را نداشت ،واین نوعضو شده ای که حتی در انتخابات هییت مدیره های نظام پرستاری حضور نداشت را از پس جلسه ای درون گروهی و البته بدعتی خطرناک به ریاست سازمان برگزید.
دکتر ادابی باید بداند این سکوت و مدارای ما همیشگی نخواهد بود.
امیدواریم ایشان با خود بیاندیشد جایگزین چه کسانی شده و وچه جایگاهی به او بخشیده شده است ؟ و جایگاه خود را رفعت دهد نه اینکه سازمان را تنزل داده و اسباب تشتت و از خود بیگانگی پرستاران را فراهم اورند.
❌برای پرستاری خطرناک است که از پس چهره های برجسته و صاحب اندیشه و‌نفوذی مانند علی اصغرعامریون، محرری ،شریفی مقدم‌و میرزابیگی و دهها اسم دیگر در گذشته سازمان و چهره های صاحب وزن علمی و سبک مدیریتی که هم اکنون نیز در هیاتها و شورایعالی حضور دارند به این ورطه خطرناک و این ادبیات زننده و تبلیغات توتالیتری سقوط کند.
?اینکه دکتر ادابی در قالب تبلیغات توتالیتر، علم گرایی عقیدتی و فن عبارت پردازی نامتعارف را در قالب پیش بینی های بسیاربلند مدت و‌توخالی می گنجاند و مرتبا از پرستاران و منتقدان صاحب نظر ودلسوزش می خواهد که به او اعتماد کنند و تاکید می کند که:« هرگز این تاکتیک تجربه نشده است . به زودی به شهامت و درایت ما ایمان پیدا می کنید. تلاش در این عرصه کار هر کسی نیست.»
و یا اینکه:« باز هم می گویم به تشخیصم اعتماد داشته باشید وباقدری صبر پیشرفت ها را رصد کنید،بحمداله تمام امور سازمان نظامند در حال اصلاح و بهبود است.» و البته تمامی گذشتگان را به چوب طعن و تهمت می زند ،نشان از عوام فریبی است که برای پرهیز از بحث بیشتر و پاسخگویی مسولانه به جامعه پرستاری در پیش گرفته است.
او اینده را نشان ما می دهد تا با این شیوه استدلال خود را از قید نظارت زمان حال خلاصی دهد.
دکتر ادابی « جمع گرایی» را بر ابتکار فردی و رشد صداهای متفاوت ترجیح می دهد، او زمانی راضی و خوشنود می شود که پرستاران بطور دسته جمعی به نمایندگان مجلس پیامک بزنند، در همایش ها پرشور ظاهرگردند و البته همه جا و همه زمانها به سازمان اعتماد کنند که اگر اینکار را نکنند « پرستار پلاستیکی » یا « خاین عمدی » و « عمله ظلم » هستند.
اما دکتر ادابی و گروه اندک حامی وی باید بدانند که هر پایانی در تاریخ ،ضرورتا اغازی را در بردارد ، و این اغاز فقط یک پیام دارد، پیام زایش:
« برای ان که اغازی از سرگرفته شود،انسان افریده شد.» ( سنت اگوستین)
و‌امیدوارم اغاز پرستاری در دوره چهارم سازمان زایشی باشد برای پرستاری توسعه در زمینه های اجتماعی ،فرهنگی و سیاسی
والبته انچه از نشانه ها بر می اید چنین است و مسلما دکتر ادابی با ادامه این روند جایگاهی در اینده پرستاری ندارد.هر چند سعی نماید در پناه این ادبیات زننده ضعف ها وبی مسیولیت های خود را در برابر کارنامه قوی محمد میرزابیگی والبته محبوبیت شریفی مقدم ( که انهم مدتهاست در حال افول است) پنهان نماید.
البته نباید از یاد برد ان بدعت خطرناک در پشت دست اندازی ارا در جلسه شب پیش از انتخابات هییت رییسه سازمان و انتخاب دکتر ادابی و خانم زاهد صفت بعنوان ریاست سازمان و رییس شورایعالی که با قهر یکی از اساتید پرستاری هم توامان گشت ، موجب وضعیت اینچنینی شده است.هم اوردی بی رقیبی که با گروه سازی های اقای شریفی مقدم به پیروزی بی لطفی برای عدالتخوانی تبدیل شد که بقول مرحوم بازرگان دعا می کردند باران ببارد ولی سیل از راه رسید. واینقریب است که این سیل هر انچه را داشته وکاشته ایم را با خود ببرد.
یادداشتی از علی دادخواه _ کارشناس پرستاری
۲۲ اذرماه ۱۳۹۵
منبع گیلان تایمز .
دیدگاهتان را بنویسید