عرفان عبادتی متولد ۱۲ اسفند ۱۳۷۱ دارنده مقام اول مسابقات جهانی تکواندو در سال ۸۹ و نفر اول مسابقات بدنسازی فیزیک انتخابی مستر المپیا روسیه در سال ۹۵، در گفت و گو اختصاصی با پایگاه خبر گیل و دیلم درمورد شروع ورزش خود اینطور عنوان نمود: از ۶ سالگی ورزش را زیر نظر استاد اسماعیل (کیوان) رضی ساجدی شروع کردم. طی این سالها در لیگ برتر تکواندو، مبارزه میکردم و سال ۸۹ در مسابقات جهانی تکواندو موفق به کسب مقام قهرمانی شدم.
از سال ۹۳ بخاطر شرایط دانشجویی و دوری از شهرستان به صورت ناخواسته تا حدودی از تمرینات تکواندو فاصله گرفتم. ولی با توجه به اینکه در زندگی عاشق رقابت ورزشی بودم و با توجه به استعداد ذاتی بدنم و ورود رشته فیزیک به ایران به سمت این رشته آمدم.البته ناگفته نماند که از ۱۲ سالگی همراه تکواندو بدنسازی هم انجام میدادم.
از همان سال ۹۳ در دو مسابقه استانی شرکت کردم که در هر دو اول شدم.
در ۳ مسابقه کشوری هم شرکت کردم که تابستان سال گذشته در یاسوج و در حالی که فقط ۲۰ روزفرصت آماده سازی داشتم، از بین ۳۵ نفر به فینال رسیدم و توانستم مقام چهارم را کسب کنم.
بعد از آن بهمن ماه سال گذشته با اینکه در امادگی کامل بودم، به شکل ناباورانه ای از مسابقات انتخابی تیم ملی در ساری حذف شدم.
در آخرین مسابقه هم که ۲۱ مرداد ماه همین امسال تحت عنوان انتخابی مسابقات مستر المپیا روسیه برگزار شد و سختترین مسابقه فیزیک کشور بود که همه قهرمانان در آن شرکت کرده بودند موفق به کسب مقام اول این مسابقات شدم.
عبادتی در بخش دیگری از صحبت های خود درباره ۳شاخه اصلی این رشته نیز مطرح نمود:
بدنسازی ۳ رشته اصلی دارد:
۱.بادی بیلدینگ (معیار دسته بندی وزن)
۲.بادی کلاسیک (معیار دسته بندی هم قد هم وزن)
۳.فیزیک (معیار دسته بندی قد)
که من در رشته محبوب فیزیک فعالیت دارم.
عرفان عبادتی در جواب خبرنگار گیل ودیلم که از وی پرسیده بود در راه بدست آوردن این افتخارات در رشته بدن سازی چه سختی هایی کشیده اید و چه کسانی از شما حمایت کرده اند،گفت:
بدنسازی رشته بسیار پر هزینه ای است، ورزشی است که باید ۲۴ ساعت روز، ۷ روزه هفته، ۳۰ روز ماه و ۳۶۵ روز سال را کاملا به آن اختصاص داد.
و اما حمایت،تا کنون هیچ حمایتی از جانب شخص یا ارگانی از من نشده و حتی هیچ کدام از مسئولین ورزش شهرستان از اوضاع ورزشی من خبر نداشتند.حتی تا همین الان هم که این مصاحبه انجام میشود هیچ حرکتی از مسئولین ورزش شهرستان ندیده ام.
مهمترین حامی من خانواده ام هستند که همیشه و با اوضاع سخت تمرینات و رژیم غذایی ام مدارا می کنند. بارها گفته ام ما ورزشکاران رشته بدنسازی زمانی که در رژیم هستیم،در بعضی مواقع عصبی، حساس و غیر قابل پیشبینی میشویم که فقط خانواده های ما هستند که تاب تحمل ما را دارند.همچنین تمام دوستانم همیشه حامی من بودند و امیدوارم که توانسته باشم با کسب این مقام جبران حمایت انها را کرده باشم.
همانطور کهگفتم بدنسازی از جمله ورزشهای پر هزینه هست، در طول هر ماه حدودا ۱-۲ میلیون و ماه اخر حدود ۳-۴ میلیون هزینه بدنسازی من می شود که بیشتر درآمد من که در حال حاضر از مربیگری هست صرف این امر میشود.
چه نظری راجع به وجود مکمل ها و داروهای مورد استفاده در بدنسازی دارید؟
خوب مکمل ها و داروها جزئی از تمام ورزش ها هستند و فقط مختص به رشته بدنسازی نیستند .در تمام رشته های ورزشی در سطح حرفه ای و آماده سازی برای مسابقات نیاز مبرم به استفاده از مکمل هست. علم امروز دنیا روی این موضوع تاکید دارد. به دلیل وجود بعضی از طرز فکرهای اشتباه که دیدی بد نسبت به این مکمل ها دارند ورزش ما پیشرفت کمی داشته . البته هرگز کسی نمیتواند بدون تمرین یک شبه ره ۱۰۰ ساله را برود ، کاری غیر ممکن است، فقط با پشتکار و تلاش است که می شود در این رشته ورزشی و دیگر رشته ها موفق شد. البته نا گفته نماند که زمان پیشرفتها با هم متفاوت هست، این موضوع به شرایط زیادی بستگی دارد که به نظر من ۵۰ درصد ژنتیک ورزشکار ،۳۰ درصد تلاش و ۲۰ درصد به میزان هزینه بستگی دارد.
آقای عبادتی برای آینده خودتان چه برنامه ای دارید؟
برنامه مشخصی دارم که به زودی به امید خدا اجرایی میکنم و به دلایلی فعلا تا مشخص شدن کامل مسابقات ترجیح میدهم که بیان نکنم.
به عنوان ورزشکاری که تا کنون چندین مقام کسب کرده اید نظر شما در مورد رئیس هیات پرورش اندام شهرستان چیست؟
کلا در ورزش شهرستان لاهیجان هیچکس سر جای خودش نیست.
رییس هیات شهرستان به هیچ وجه از حال و روزم خبری ندارند،اگر قرار نیست از من ورزشکار مقام آور در سطح کشور حمایت شود نمیدانم چرا آقایان ریاست این هیات را برعهده گرفته اند!!! اصلا نمیدانند کجا تمرین میکنم، چه زمانی مسابقه دارم و یا این روزها با چه مشکلات و استرس هایی تمرین می کنم. استرس و فشار به خاطر تمرین و رژیم از یک طرف، فشار برای آماده کردن مدارک از طرف دیگر.من ورزشکار باید خود را برای شرکت در مسابقات بیمه کنم که هزینه ای بالغ بر ۱۵۰۰۰۰۰ ریال ماهانه برای من به همراه خواهد داشت،باید برای انتقالی دانشگاه اقدام کنم،برای تمدید پاسپورت
و هزینه ورزشی که بخشی مهم در هر ورزش است.
دیگر گفتنی ها گفته شده، امیدواریم که کمی از ورزش حمایت کنند.
حمایت تنها کاری هست که می توانند انجام بدهند تا کمبودهای ورزشکارها کمتر شود.
ولی متاسفانه در شهرستان لاهیجان کمترین حمایتی از ورزشکارها صورت نمی گیرد و هیچ اقدامی برای رشد ورزش و ورزشکار انجام نمیگیرد.
تمام تلاش بنده این است در عرصه ورزش و مربیگری خود و ورزش شهرستان پیشرفت کنیم،انشاالله با حمایت مسئولین به این امر مهم نائل گردیم.
در آخر تشکر میکنم از شما که به ورزش شهرستان اهمیت میدهید و به عنوان رسانه ، صدای ورزش و ورزشکاران شهرستان را به گوش مسئولین می رسانید.
دیدگاهتان را بنویسید