?”هیس پرستاران فریاد نمیزنند”
?مقدمه :
یادداشتی زیبا از خانم سیده زهرا چکامه ،که در بهمن ماه ۱۳۹۳نوشته شده است،این یادداشت مربوط به حمله رزیدنت مردی است به پرستاری خانم در بیمارستان شهید رجایی تهران در تاریخ ۷ بهمن ماه ۱۳۹۳.
وتاسف بارتر اینست که این خشونت فیزیکی که با هتاکی و فحاشی همراه بوده ،تنها بدلیل وظیفه ای بوده است که ان پرستار برای نجات جان یک نوزاد چندماهه انجام داده است.
در استانه روز پرستار خواندن این یادداشت را به همه دوستان پیشنهاد می کنم، ویاد اوری می کنم خشونت علیه پرستاران چه بصورت فیزیکی و‌چه لفظی بطور تصاعدی ادامه دارد وطبق امارها به بیش از ۸۰٪ در سطح بیمارستانها واورژانس ها می رسد.این خشونت علاوه بر همراهان وبیماران از سوی بعضی پزشکان نیز اعمال می شود وبراستی باید گفت :« پرستاران حمایت کنندگانی هستند که خود حمایت نمی شوند.».
به این خشونت ها ،عدم امنیت شغلی،صعوبت کاری و سطح پایین رفاه و درامد را نیز باید اضافه کرد.
✅علی دادخواه _۱۴ بهمن ماه ۱۳۹۵
?راستی هیچ کدام فکر کرده ایم به این حرف بعضی از دوستان که میفرمایند؛”اگر پرستاری پایه وبنیانش بر زن بودن پرستاران نهاده نمیشد,این قشر اینقدر توسری خور نبود”خیلی هم دور از واقعیت وبیراه نیست.(البته بنده یک تجربه اجتماعی را بیان میکنم نه تجربه شخصی )
بیایید به ان روزهای قبل بر گردیم,به کودکیهایمان که پدر در مقام پدر سالارانه خودش,خانه را مامن وماوای فرمانروایی بر مادر میدانست,از پخت وپز گرفته تا رفت وروب وهزار ویک حق داشته مادر بر گردن پدر که روا نمیشد وتنها سکوت واز خود گذشتگی مادر جوابی بود در مقابل کم کاریهای پدر ,برای به ثمر نشستن ما.به ان روز ها که کودک بودیم برگردیم واگر این سیستم مرد سالارانه نبود,شاید ما هم دربازیهای کودکانه مان سیلی شیرینی به گوش پسری که اذیت مان کرده بود مینواختیم وسرمست از این پیروزی مبشدیم ونه گریز وفرار که اولین واخرین راه حل ما دختران بود,
وهمچنین در نوجوانی وجوانی سکوت وظلم پذیری از طرف مردان چیزی بود که به عنوان حجب وحیا یادمان دادند ,
بله!زنان خوب حتی در هنگام ضایع شدن حق نیز فریاد نمیزنند ,اعتراض نمیکنند,ودستی را به نشانه تهدید بالا نمیبرند و سخنی را برای شکایت بر زبان نمیرانند وتنها در خلوت خود ناله وشکایت میکنند .چون زنان معترض به مردان در جامعه جایگاهی ندارند .
زن خوب ,زنی ساکت ,متین ,ارام است که صدایش را همسایه نمیشنود.زن خوب ,زنی است که با وجود ازدست دادن تمام جوانی وزندگیش به پای مردی که بدترین ظلم ها را در حقش میکند , بدلیل فرهنگ مرد سالار جامعه که ما زنان نیز متاسفانه ان را ترویج میکنیم ,به پای بزرگ کردن فرزندان,فرزندانی که ممکن است ظلم پذیر ویا ظالم در همچنین محیطی بار بیایند,سکوت میکند وادامه میدهد.
پس دوستان شاید عده ای از شما راست میگویید ,اگر عمری طولانی به قدمت تمامی سالیان که بر ما گذشت ,در برابر نا عدالتی قد علم میکردیم واینگونه دخترانمان را تربیت نمیکردیم ,اکنون جامعه پرستاری نیز که اکثریت قریب به اتفاق ان را زنان تشکیل میدهند ,یاد میگرفتند که چگونه از حق خود دفاع کنند وابنگونه از سمت شما مردان وما زنان مورد مواخذه قرار نگیرند .
اری ,شاید اگر زودتر از این زنان خود را در جامعه جدی میگرفتیم اکنون شاهد چنین ظلم پذیری ریشه دار در پرستاری نبودیم مگر ما غیر از اطاعت به زنانمان چه یاد داده ایم ویا چه انتظاری از انان داریم!!؟؟وشاید اینبار راوی این بودیم که ان پرستار خانم ,سیلی محکمی به گوش ان رزیدنت خود خواه وبی ادب می نواخت وما نیز تسکینی بر الام دیر زمانمان احساس میکردیم.
چکامه -۹۳/۱۱/۸
دیدگاهتان را بنویسید