متوسط عمر مدیریتی در کشورهای توسعه یافته دستِ کم ۴ سال است. در بحث مدیریت شهری اتفاقاً به یک شهردار حتی ۸ تا ۱۰ سال هم زمان می‌دهند تا بتواند اهداف و برنامه‌های خود را پیاده‌سازی کند.
نمونه‌های داخلی هم در این مورد از شهرهای موفق وطنی کم نداریم مثل همین استان همسایه‌ی خودمان قزوین که بعد از ثبات مدیریتی و دوره‌ی ۸ ساله شهردار خود توانست جهشی چشمگیر داشته باشد و مسیر توسعه را به سرعت طی کند.
یا شهر تبریز و تهران که سال‌هاست شهردارشان بر مسند مدیریت شهری تکیه زده‌اند و توانسته‌اند عملکرد قابل دفاعی داشته باشند. بر فرض اگر عملکردشان قابل دفاع هم نباشد حداقل امکان داوری و قضاوت عملکردشان وجود دارد.
اما در گیلان و شهری مثل چاف و چمخاله که عمر مدیریت شهری طی دهه‌های گذشته به بیش از یک سال تجاوز نکرده، نمی‌توان داوری درستی داشت ، زیرا یک سال برای یک شهردار وقت مناسبی نیست تا بتواند به برنامه‌هایش جامه عمل بپوشاند و حداقل یک سال زمان نیاز دارد تا با زیر و بم شهر آشنا شود و مشکلات و نیازهای شهر را به درستی شناسایی کند.
پس از روی کار آمدن شورای پنجم در شهر ساحالی چاف و چمخاله ، بلافاصله رضا همام ذاکری برکنار شد.
از برکناری ذاکری در اولین روز کاری شورای پنجم ، یک گزینه مدام در سطح شهر لنگرود و منطقه ساحلی چاف و چمخاله زمزمه می شود ، که روز گذشته یکی از اعضای شورای شهر نیز این مدعا را تایید کرد که کمیل لاهوتی ، فرزند ارشد مهرداد لاهوتی یکی از جدی ترین گزینه های تصدی شهرداری چاف و چمخاله است.
این درحالی است که پیش از این نیز برای شهرداری لنگرود زمزمه کمیل لاهوتی مطرح بود که باید دید واکنش نماینده مردم این شهر نسبت این قضایا چه خواهد بود.
آیا پس از آموزش و پرورش لنگرود،شهرداری کلاچای شهرداری کومله شهرداری چاف و چمخاله هم قسمت یکی از لاهوتی ها خواهد شد!؟
دیدگاهتان را بنویسید