مردم گیلان که با حضور در پای صندوق‌های رای بیشترین تاثیر را در انتخاب دولت تدبیر و امید داشتند و اکنون این انتظار را ندارند که با انتخاب استاندار غیربومی کام‌شان تلخ شود. چرا گیلان و نیروهای مستعد و متخصص بومی آن باید در تب انتخاب مدیران غیربومی بسوزند؟!
به گزارش «پایگاه خبری گیل و دیلم» این روزها با حرکت گرفتن قطار دولت دوازدهم در ریل خدمت، بحث انتخاب استاندار جزء موضوع‌های روز و سوژه جدید فعالان رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی شده است که اغلب تیتر یک رسانه‌ها به انتخاب استاندار اختصاص داده شده است.
انتخاب مدیران بومی که با ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های گیلان آشنایی دارند، چرخ توسعه را شتاب می‌دهد زیرا نسبت به مدیر غیربومی بر نقاط ضعف و قوت استان آگاه‌تر است.
استانداری مهمترین دستگاه اجرایی در هر استان محسوب می‌شود که مدیریت آن می‌تواند سبب توسعه یا پسرفت یک استان شود؛ با مطالعه سبقه تاریخی گیلان در میابیم که گیلان همواره از دیرباز مهد عالمان فرهیخته و دانشمندی همچون سردار میرزا کوچک خان، مرحوم آیت الله بهجت، پروفسور رضا، پروفسور سمیعی، دکتر نوبخت و… بوده است.
نیروهای متخصص و تحصیل‌کرده در این استان کم نیستند؛ نیروهایی که هم از لحاظ علمی دارای مدارک عالیه هستند و هم از لحاظ تجربه و توان اجرایی، امتحان خود را پس داده‌اند پس لازم است مدیران کشوری نسبت به انتخاب استانداری بومی و با شاخصه‌های بالا برای آبادانی بیشتر این استان همت گمارند تا به صلابت و جایگاه حقیقی و حقوقی استان گیلان خدشه‌ای وارد نشود.
مردم گیلان که با حضور در پای صندوق‌های رای بیشترین تاثیر را در انتخاب دولت تدبیر و امید داشتند و براساس برخی گزارش ها در این زمینه سومین استان کشور شدند، اکنون این انتظار را ندارند که با انتخاب استاندار غیربومی کام‌شان تلخ شود چراکه استان گیلان افراد متخصص و مدیر کم ندارد تا بخواهد از دیگر استان‌ها برای اداره خود، مدیر کمک گیرد.
البته یک موضوع دیگر هم به شدت مورد توجه قرار دارد این است که تا وقتی در مجموعه مدیران داخل استان اجماع و اشتراک نظر وجود نداشته باشد و هر مسئولی که نقش تعیین کننده‌ای در انتخاب استاندار دارد، ساز خود را بنوازد، نتیجا باید منتظر بود تا دیگران در خارج از استان برای گیلانی که زادگاه فرهیختگان و دانشمندانی موثر است، تصمیم بگیرند. حال این سوال پیش می‌آید که ما گیلانیان وقتی به توانمندی نیروهای خود اعتماد نداریم، چگونه باید انتظار داشته باشیم که دیگران در جایگاه‌های کشوری به نیوغ و تخصص نیروی ما اعتماد کنند؟! چرا گیلان و نیروهای مستعد و متخصص بومی آن باید در تب انتخاب مدیران غیربومی بسوزند؟!
البته این بدان معنا نیست که مدیران غیربومی نتوانسته‌اند در راستای عمران و آبادانی استان و ایجاد رفاه برای مردم گام‌هایی بردارند، اما به نظر می رسد اگر افرادی که پرورش یافته همین دیار هستند با کاستی‌ها و کمبودها آشنایی بیشتری دارند و می‌توانند بیشتر و بهتر از پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های بالقوه موجود برای ایجاد رفاه نسبی مردم تلاش کنند.
اما اکنون که در جای جای کشور استانداران انتخاب شده‌اند و فعالیت خود را آغاز کرده‌اند، به اعتقاد نخبگان، دانشجویان و مردم، مدیران بومی خیلی بیشتر بر نقاط ضعف و قوت استان اشراف دارند تا یک مدیر غیربومی؛ زیرا وقتی یک مدیرغیربومی معرفی می‌شود یک سال اول مدیریتش صرف شناسایی مشکلات می‌شود و تا بخواهد شروع به رفع مشکلات و چالش‌ها کند زمان معارفه مدیر بعدی فرا می‌رسد، این دقیقا موضوعی است که در انتخاب استاندارن قبلی به چشم می‌خورد و حتی باعث شد گیلان این سرزمین همیشه سبز و باوقار، رنجور و دل آزرده شود.
این یادداشت به هیچ وجه به منزله تضییع توانایی و توانمندی مدیران توانمند غیربومی نیست. بلکه تلنگری برای توجه بیشتر به نخبگان و متخصصان بومی گیلان است زیرا این استان همواره از دیرباز به نخبه پروری شهرت دارد
دیدگاهتان را بنویسید