گیل و دیلم ؛همواره از نقدپذیری بعنوان یکی از مهارتهای مهم اجتماعی یاد میشود که در صورت تحقق آن در راستای پرسشگری،جامعه در مسیر توسعه و اصلاح حرکت خواهد کرد و تعاملات اجتماعی سالمی شکل خواهد گرفت و ارمانهای مطلوب اجتماعی رقم خواهد خورد،از لحاظ دینی نیز همواره به ضرورت انتقادپذیری توجه شده است و ضروری است که مسئولین جامعه اسلامی به عنوان پیشگامان عرصه های اجتماعی نه تنها از نقد مصون نباشند بلکه خود شرایطی را جهت طرح افکار متفاوت و مخالف در جامعه فراهم نمایند،زیرا ارتقای این فرهنگ در بلندمدت،تحمل افراد نسبت به یکدیگر را افزایش خواهد داد و به مرور این باور در جامعه ایجاد خواهد شد که نقد به معنای نفی و تخریب نیست.
رواج انتقاد در جوامع توسعه یافته همواره به عنوان سوپاپ اطمینانی برای جامعه محسوب می شود تا انتقادها بصورت اتش زیر خاکستر پنهان نمانند و مردم ضمن ارائه ازادانه نقدهای خود،خود را همراه و سهیم در سیاستهای اداری و اجتماعی حس کنند.امروزه در همه سیستمهای مدیریتی سعه صدر،تحمل و استفاده از نگاههای نو و خلاقانه از ویژگی های مدیران توانمند است زیرا وجود این فرهنگ در بلندمدت به سلامت سیستم اداری کمک خواهد کرد،در مدیریت جدید فرهنگ خودگرایی و خودمحوری به حاشیه رانده شده است،اما در فضای سیاسی و اجتماعی جامعه ایران،هنوز بسیاری از افراد،گروههای سیاسی و اجتماعی و مسئولین علی رغم شعارهای رنگی در خصوص دموکراسی به بیان فهم ها و برداشتهای متفاوت در جامعه خوش بین نیستند که به نقل از دکتر سریع القلم شاید این مساله متاثر از زیست تاریخی مردم است که ناشی از شرایط خاص اقلیمی فلات ایران است،زیست ایلیاتی مبتنی بر نظام عشیره ای در ایران هنوز تاثیرات خود را بر فرهنگ بسیاری از ایرانیان حفظ کرده است و ویژگی هایی چون فردگرایی،بی اعتمادی،تقسیم افراد به خودی و غیرخودی،نهاد گریزی و…هنوز از فاکتورهای فرهنگ ایرانیست.
انتظار میرود با توجه به اهمیت درونی نمودن فرهنگ نقادی در جامعه و اثرات مثبت بلندمدت آن در شفافیت نهادی سیاسی،اجتماعی و اجرایی کشور،تدبیری جهت ارتقای فرهنگ نقدپذیری در جامعه اندیشیده شود و نهادهای اموزشی و فرهنگی با برنامه ریزی های جامع،زمینه هدایت این مسیر از شعار به عمل را فراهم نمایند،زیرا بدون تحمل یکدیگر و گردن نهادن به انتقادهای سازنده قطعا جامعه به سوی افق روشنی از توسعه یافتگی و پیشرفت حرکت نخواهد کرد و حذف مخالفان و تقویت یک گفتمان تک بعدی در جامعه فارغ از اینکه چه گفتمانی باشد در طولانی مدت به کل نظام ضربه خواهد زد و توسعه و پیشرفت در هیچ جامعه ای بدون تضارب ارا و پذیرش مخالفین فراهم نخواهد شد.
سمانه حسینی نوید
عضو شورای مرکزی سازمان عدالت و ازادی منطقه گیلان
۱۳۹۷/۰۶/۲۵
دیدگاهتان را بنویسید