داور بین المللی فوتسال بانوان ایران در آستانه فینال المپیک جوانان در اظهاراتی با سایت فیفا از مشکلات داوری و سختی‌هایش در این راه گفت.
به گزارش گیل و دیلم، دو تیم فوتسال ژاپن و پرتغال امروز (چهارشنبه) در فینال المپیک جوانان برابر هم به میدان خواهند رفت که قضاوت این دیدار را گلاره ناظمی داور زن ایرانی بر عهده خواهد داشت.
سوال: تجربه حضور در رقابت‌های بوینس آیرس را چطور ارزیابی می‌کنید؟
داوری در المپیک جوانان بوینس آیرس اقدام مهمی برای من بود. بهترین داوران هر کشور این جا حضور دارند و سطح این مسابقات هم بسیار بالاست و من از این بابت نیز خوشحال هستم.
* چطور که تصمیم گرفتید حرفه داوری را دنبال کنید؟
حدود ۱۵ سال پیش من در ایران فوتبال بازی می‌کردم. برادر من که در سوپر لیگ داوری می‌کرد از من خواست تا داوری را یک بار امتحان کنم. او به من اعتماد به نفس داد و می‌گفت می‌توانم یکی از بهترین داوران باشم. در واقع در ایران اولین گروه های زن کارشان را از ۱۵ سال پیش شروع کردند.
* چرا فوتسال را به جای فوتبال انتخاب کردید؟
به این خاطر که فوتسال در ایران با استاندارد بالایی بازی می‌شود که از فوتبال بهتر است. من البته بازی‌های فوتبال را هم قضاوت کرده‌ام که در شروع کارم بود. در فوتسال ما بهترین تیم قاره هستیم و از سطح خوبی هم برخورداریم. فوتسال باعث شد تا من قابلیت‌هایم را در داوری افزیش دهم.
* چه سختی‌هایی در طول این مسیر طی کرده‌اید؟
در ابتدا برای من داوری سخت بود. درست مثل هر کشور دیگری شما در ابتدا با کمی سختی روبرو می شوید. مردم خصوصا مردان اغلب می‌گفتند که زنان داوران خوبی نیستند ولی به این خاطر که روی تصمیمم پا فشاری کنم. مهم این بود که به آنها بگویم و آن را نشان دهم که می‌توانم از پس آن بر بیایم. من این صحبت‌ها را به عنوان یک ابزار انگیزشی برای خودم استفاده کردم. خانواده و خصوصا برادر از من حمایت های زیادی کردند که مهم بودند.
* آیا تا به حال به ترک داوری فکر کرده‌اید؟
بله. به این خاطر که در برخی از اوقات واقعا خسته می شدم. من هیچ حمایتی نداشتم که البته این عدم حمایت من را قوی‌تر کرد. شما باید بتوانید قابلیتی که دارید را نشان دهید و من هم می‌خواستم همین را نشان دهم خصوصا به مردان که من هم قابلیت انجام کار داوری را دارم. من به تنهایی از پس کارم بر آمدم. تلاش کردم و در نتیجه موفق شدم.
* نظرتان درباره زنانی که با شما آغاز کردند و نتوانستند به موفقیت برسند،چیست؟
هفت، هشت داور زن دیگر بودند که همگی به خاطر سختی‌هایی که این حرفه داشت ادامه ندادند. خانواده یا همسرشان این مساله را قبول نمی‌کردند. آنها نمی‌توانند بفهمند که چرا یک داور باید این همه سفر کند. در ایران اگر شما بخواهید داور شوید، باید اجازه همسر را داشته باشید و خیلی از آنها اکنون این حرفه را رها کرده‌اند. اوضاع کمی تغییر یافته است و در حال حاضر سه سطح فوتسال فقط برای زنان وجود دارد. حدود ۵۰ داور در سطح بالا و ۱۰۰ داور نیز در کل کشور از زنان حضور دارند.
* آیا خودت را به عنوان پیشگام در عرصه داوری زنان می بینید؟
بله. همین طور است. از این لحاظ که شما حساب کنید بله. زنان داور بیشتری هستند که می‌خواهند پیشرفت کنند. وقتی من به این مسابقات دعوت شدم در ابتدا خصوصا برای مردان چیز مثبتی نبود ولی بعد از این انتخاب مردان کشورم دیدند که من چه پیشرفتی کرده‌ام و آن را قبول کرده‌اند. در حال حاضر آنها به من باور و اعتقاد دارند.
دیدگاهتان را بنویسید