×

یادداشت اختصاصی گیل و دیلم؛ از دریای مانش(فرانسه به انگلستان) تا میدان گیل لاهیجان

  • کد نوشته: 45847
  • ۱۳۹۸-۰۲-۲۸
  • 229 بازدید
  • ۰
  • گیل و دیلم | سالها است که از زبان نمایندگان و مسئولان در لاهیجان می شنویم که قرار است میدان گیل سر و سامان پیدا کند تا از ترافیکی که در آن میدان ایجاد می شود کم شده و یا به کلی محو شود. اما آن میدان همچنان بر یک پاشنه می چرخد. ترافیک ، […]

    یادداشت اختصاصی گیل و دیلم؛ از دریای مانش(فرانسه به انگلستان) تا میدان گیل لاهیجان
  • گیل و دیلم | سالها است که از زبان نمایندگان و مسئولان در لاهیجان می شنویم که قرار است میدان گیل سر و سامان پیدا کند تا از ترافیکی که در آن میدان ایجاد می شود کم شده و یا به کلی محو شود.

    اما آن میدان همچنان بر یک پاشنه می چرخد. ترافیک ، تصادف ، نارضایتی شهروندان و سکوت مسئولان !

    اگر چه مقایسه دریای مانش با میدان گیل شهر ما قیاس مع الفارق است اما جهت اطلاع مسئولان بزرگوار بد نیست گریزی به آن بزنیم و ببینیم آنها چه کردند و چه ساختند ما چه می کنیم و چرا تاکنون نساختیم.

    با حسرت تمام باید گفت که دریای مانش با آن عظمتش (از جهت طول و عرض دریایی) چه زیبا به بار نشست و میدان گیل ما پس از سالها چگونه به گل نشست .

    دریای مانش تونلی ۵۲ کیلومتری است که بندر ادوکاله فرانسه را به شهر فولکسون انگلستان متصل می کند. این اتصال از زیر دریا و در کف آن کشیده شده است .

    براساس آمارهای داده شده در سایت های معتبر داخلی و شبکه های خارجی این شاهکار قرن ، بزرگترین پروژه ساختمانی اروپا است.

    ۶ میلیارد پوند (۱۰ میلیارد دلار ) هزینه جهت ساختن آن صرف شده تا این تونل در ۴۰ متری زیر دریا ساخته شود که دارای ۲ خط (رفت و برگشت) برای قطارهای حمل اتومبیل و مسافر است .

    قطر هر کانال ۲/۷ متر و دارای لوله های تهویه و نجات مصدومین احتمالی است!!!

    جالب است بدانیم که عبور قطارها از تونل ۳۰ دقیقه طول می کشد و با این پروژه زمان مسافرت از پاریس به لندن و بالعکس از طریق زمینی ۳ ساعت کاهش می یابد .

    یکی از عجایب کار این است که دو طرف بدون کوچکترین انحرافی به یکدیگر برسند و به همین خاطر از سیستم های رادیویی و همچنین GpS نهایت استفاده را می برند .

    از نکات قابل توجه این است که دو کارگر که برای اولین بار با فرو ریختن آخرین لایه خاک، دو تونل را به هم متصل کرده بودند در بهره برداری از آن حضور داشتند !!!

    حال برگردیم به پروژه ساخت میدان گیل شهر ما در استان زرخیز و گردشگر گیلان که سالهاست همچنان در محاق مانده است و معلوم نیست که چرا تاکنون علیرغم وعده های داده شده در مرحله ابتدایی مانده است .

    براساس اطلاعات بدست آمده شروع مطالعات پروژه میدان گیل در سال ۹۲ رقم خورد و از سال ۹۳ رسما مرحله مطالعه و وارد فاز نمونه برداری، یا اصطلاحا سونداژ جهت براورد جنس و استحکام آن شدند .

    گفته اند که برآوردهای اولیه برای هزینه پروژه حدود ۲۳ میلیارد تومان بوده است.

    آنچه راقم توسط بعضی از شهروندان اگاه پیگیری کرده طول کل پل ۴۵۲ متر است. به مشخصات دیگر پول فعلا نمی پردازیم که خود داستان دیگری دارد که اگر در آن زمان اقدام می شد چقدر هزینه داشت و حالا اگر این طرح پیاده شود چقدر بار مالی برای شهر و استان می گذارد !!!

    پروژه فوق در سه نوبت از طرف راه و شهرسازی به مناقضه گذاشته شده بود .

    در مناقضه برگزار شده سه شرکت جاسک، عمران اردبیل ،گیل پوشس سپیدرود ،به ترتیپ اول تا سوم شدند که بالطبع جاسک برنده این مناقضه خواهد بود .

    پس از مناقصه و به مرور زمان از یک طرف تزریق نشدن اعتبارات لازم و از انطرف افزایش هزینه ها به دلیل گران شدن مصالح و امکانات ، طرف اول انصراف داده و گویا اکنون تحت پیمانکاری شرکت گیل پوشش قرار داده شده است .

    فارغ از اینکه چه کسی و یا کسانی در این طرح حضور داشته و یا دارند سئوال اساسی این است که چرا هر طرحی که در لاهیجان و گیلان قراره پیاده شود با اما و اگرها و یا طولانی شدن طرح ها می انجامد!؟

    اگر در همان زمان که اقلام مورد نیاز ارزانتر از امروز بود و همه دستگاه ها و سازمانها و شرکت ها همراه و همدل می شدند به مرحله تکمیل نمی رسید؟ تا امروز مجبور شوند میلیاردها تومان از جیب مردم و از طریق بودجه های اختصاصی که معلوم نیست کی تحقق پیدا می کند در محاق بماند؟

    بی دلیل نیست که گفته اند در کشورهای در حال توسعه حاشیه بر متن غالب است !

    تفاوت یک کشور و یا شهر توسعه یافته با شهر و کشور در حال توسعه در همین شاخص هاست.

    شاخص های چون طراحی، برنامه ریزی ، اجرا و اتمام یک پروژه در زمان تعیین شده ، که متاسفانه هیچکدام از انها به نظر می رسد در آن طرح دیده نشده و اگر هم دیده شده صوری ، شعاری با وعده های تبلیغاتی بوده!

    پروژه فوق به جای اینکه مانند دریای مانش شش ساله تمام شود همچنان با تبلیغات وسیع و احتمالا برای انتخابات پیش رو سر می شکند و عنقریب است نامزدی بیایید و وعده اتمام یکساله را بدهد!
    امیدوارم در انتخابات پیش رو (اسفند ماه) نامزدهای محترم از میدان گیل برای خود پلی نسازند و باز وعده ساختن آن را ندهند! آن پل همچنان در محاق باقی بماند بهتر است تا از نام او ابزاری برای گرفتن رای مردم استفاده کنند. دور تسلسلی که احتمالا تا سالها ادامه خواهد داشت.

    اگر چه راقم می داند که مسئولان محترم و نمایندگان لاهیجان ، بخوبی همه آنچه را که هست بهتر از ما می دانند ! این یاداشت فقط جهت یادآوری است که بزرگواران ، میدانی با نام گیل پس از شش سال فقط ۸ ستون آن کارسازی شده ! آیا از عجایب روزگار نیست؟! چه کسی پاسخگو است؟ فقط خدا می داند !!!؟

    پیشنهاد می شود مسئولان پروژه فوق یکبار برای همیشه شفاف علت عدم پیشرفت و محقق نشدن وعده به مردم را گزارش گونه از طریق رسانه ها اعلام کنند. تا انانی که در انتخابات آینده وارد می شوند از آن بهره برداری تبلیغاتی نکنند.

    این دغدغه و صدای شهروندان لاهیجانی در تاکسی ها و جمع های خودمانی را به خاطر داشته باشید که پل میدان گیل با این شرایط ، حالا ها حالاها درست نمی شود! و ما محکومیم آن را به سمع و نظر مسئولان لاهیجان از فرماندار محترم تا شهردار ،از نماینده محترم تا شورای شهر و یا به تمام دستگاه های ذیربط برسانیم، اگر نمی توانید طرحی را درست اجرایی ، به موقع عملیاتی ، در زمان تعیین شده مورد بهره برداری قرار دهید. شروع نکردنش بهتر است تا هدر دادن هزینه های مادی و اجتماعی اش!

    به امید روزی که به جای وعده های تبلیغاتی ، عمل کنیم و از کلنگ هر پروژه که وظیفه مدیران در همه رده های سازمانی است، بهره برداری سیاسی نکنیم .

    رضا بژکول
    پژوهشگر و روزنامه نگار
    ۱۳۹۸/۰۲/۲۸

    لینک کوتاه مطلب:

    https://gildeylam.ir/?p=45847

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *