صوفی پیاله پیما حافظ قرابه پرهیز
ای کوته استینان تا کی دراز دستی
ابیاتی که در مطلع تحلیل خود آوردیم متعلق است به حضرت حافظ.مقصود لسان الغیب از « کوته استینان دراز دست »صوفیانی است که مزورانه خرقه به تن کرده و خود را به زهد وتقوا نمایش می دادند ،لباسی با استین کوتاه به نشانه زهد و صوفی گری می پوشیدند ولی دراز دستانه در پی چپاول اعتقادات و‌متعلقات دیگران بودند.حافظ بسیار به زاهدان اینچنینی دراشعار خود می تازد ،همانطور که مولانا وسعدی .
و جالب است بدانید یکی از مهمترین دلایل این عتاب ها رسم « شاهد بازی» و تمایل این زاهدان به پسرکان وخوبرویان چینی وهندی بوده است.
رسمی که قدمت طولانی در ادبیات ما دارد و حتی در یکی از بهترین نثرهای فارسی یعنی « قابوس نامه » راه پیدا کرده است‌و امیر عنصرالمعالی کیکاووس بن قاموس وشمگیر به پسر خود گیلانشاه سفارش می کند که میل خود را به یک جنس محدود نکند و‌تابستان ها با زنان همبستر گرددو زمستان ها با پسرکان!!!!
قصد من از این یادداشت پرداختن به تاریخچه این رسم نامیمون در ادبیات و البته تاریخ کشورمان نیست و چگونگی شیوع ان نیز دغدغه این کوته سطور نمی باشد ولی انچه مشخص است در زمان عباسیان غلمان و غلامات محبوبیت بسیار یافتند و حتی امین فرزند هارون الرشید چنان در این مورد افراط کرد که گفته اند:« وما للغانیات لدیه خط سوی التقلیب بالوجه العبوس» یعنی : « برای زنان زیبا رو پیش او ( امین) خط و نصیبی جز مقابله روی عبوس نیست» .
می خواهید با ارامش و اخلاقی زندگی کنید یک راه حل بیشتر نمی ماند
:
با دیگران انطور رفتار کنید که می خواهید با شما رفتار کنند.
این اصل را « قایده طلایی » هم گفته اند، و یک اصل انفعالی نیز دارد که به « قایده نقره ای» معروف است و ان :
طوری با دیگران رفتار نکنید که دوست ندارید با شما رفتار شود.
حال اگر ما فقط این اصول صادقانه والبته عادلانه را رعایت کنیم دنیا چه گلستانی می شود و چه ارامشی هم نصیب ما می گردد….
اینکه ما تصمیم بگیریم دیگران را قضاوت نکنیم و سفید وسیاه به اطرافمان‌ننگریم ،خوب این یک کار بسیار سختی است .ولی همه ما دوست داریم که ما را قضاوت نکنند و یا خوب قضاوت کنند.
پس چرا ما به راحتی یکدیگر را قضاوت می کنیم ؟!!!!
پرونده یک قاری معروف که در کشاکش بوروکراسی قوه قضاییه مانند بسیاری پرونده های دیگر کش وقوس پیدا کرده ،حالا پیچیده تر هم شده است.
ما همگان بی انکه دفاعیات متهم یعنی سعید طوسی را بشنویم ،و مدارک متهمین را از دیدگان بگذرانیم ، انگشت اتهام را به سوی شخصی گرفته ایم که علی القایده انسان است وحق اعتراض ودفاع از خود را دارد.و اگر هم جرمش ثابت گردد تاوانی باید بپردازد که پیش پرداخت ان ابروی او‌بوده است.
ما روشنفکران مغرور ومعترض به حاکمان که مرتبا نالانیم از نادیده گرفتن قانون و ناعدالتی ها ،خود حقوق یک انسان را نادیده می گیریم ،چرا ؟ چون او یک « قاری ممتاز قران » است و یا انطور که شبکه های بیگانع مرتبا تبلیغ می کنند « قاری نزدیک به بیت رهبری» ست.
همانطور که در مقدمه اوردم شاهد بازی و همجنس گرایی در تاریخ ما قدمتی طولانی دارد و وزیر وکیل نمی شناسد ، ولی در دنیای مدرن امروز می بایست این موضوع بررسی ویژه جامعه شناسی ،رفتار شناسی و روانشناسی گردد.
اصلا شاید این اقای قاری ،دچار یکی از امراض روانی است ، که پیامد ان این انحراف جنسی است ،خوب این دخلی به پیش داوری های ما پیدا نمی کند.
منظور من اینست که بهتر نبود ما بجای طعنه ، ساختن جوک و انیمیشن از قوه قضاییه مطالبه دادرسی عادلانه را داشتیم و یک کلام نه بیشتر ونه کمتر مطالبه « قانون» را می کردیم.
البته سلبریتی ها( افراد مشهور در هر حیطه ای) از دسترس رسانه ها و افکار عمومی گریزی ندارند و می بایست از حریم خصوصی و تصویری که از انها در اذهان عمومی نقش می بندد ،محافظت نمایند و بنده با این قسمت داستان یعنی انتشار اخبار مشکلی ندارم .ولی اینکه ما دیگران را قضاوت کنیم و چنان بی رحمانه انها را مورد انتقاد قرار دهیم واقعا چه مسیله ای را حل می کند؟!!!!
ما نگاه مان خاکستری که نبود حالا طوسی شده است ، بعضی هم از این اب گل الود سود برده و طمع خویش می برند.« قاری محبوب رهبر» بار سیاسی خاصی دارد که چنان کج بر ذهن می نشیند که اخلاق را تاب ماندن نیست و ما را با این قضاوت ها نباید کاری باشد.
سعید طوسی اگر یک قاری قران است ،قرایت هنر اوست و این مهارت شغل اوست واین هیچ ارتباطی به شخصیت او ندارد .سعید طوسی یک انسان و‌یک شهروند ایرانی است همین وبس.
نویسنده:علی دادخواه
منبع:گیلان تایمز
دیدگاهتان را بنویسید