بسیاری از مشکلات شهر و شهروندان مربوط به دولت، مجلس و قوه قضاییه نمی‌شود و رسیدگی به این مشکلات وظیفه‌ی شهرداری و شورای شهر است ولی بسیاری از مردم این موضوع را نمی دانند.
سواد و دانش شهروندی، توانمندسازی و توسعه پایدار شهری امروزه ملاحظات جدیدی برای شناخت سطوح توسعه یافتگی فردی، اجتماعی و به تبع آن جامعه محلی و ملی است. تجربه زندگی بشری ما را ملزم می کند گذشته را بخوانیم، حال را قضاوت نماییم و آینده را بنویسیم. جامعه محلی یا ملی دانا محور به وسیله اطلاع رسانی قناعت نمی کند، بلکه با توان افزایی، پویایی و ظرفیت سازی اکثریت شهروندان، قدرت بالقوه شناخت، نقد و نظر را به بالفعل تبدیل می نماید. انتخابات دوره پنجم شورای شهر و روستا نیز مصادف با دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ۹۶ برگزار خواهد شد و این بهانه خوبی خواهد بود برای افرادی که دغدغه آینده این نهاد برآمده از انقلاب اسلامی که تجلی گاه مردم سالاری دینی به مفهوم کلمه و نمونه حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش است، را دارند تا دست به قلم برده و برای افزایش آگاهی نقش شوراها در مدیریت شهرها و روستاها (به عنوان تبلور و نمود مشارکت اصیل مردمی در عرصه تصمیم گیری های اجتماعی، فرهنگی، رفاهی، عمرانی، آموزشی، بهداشتی و اقتصادی به نوعی مشارکت جمعی و تصمیم گیری های مربوطه به امور مردم) نگارش نمایند، با این امید که چشم بینا وگوش شنوایی باشد برای تفکراتی که نه برای خودنمایی و خودخواهی بلکه برای خیرخواهی در مسیر خدمت و خدمتگزاری به مردم بروز می‌یابد. این مردم جمهوری اسلامی ایران هستند که بیش از همه چیز و همه کس ارزش دارند و با بد و خوب همه دولت ها ساختند و به زندگی خود مشغول بودند، هستند و خواهند بود.
در زمان فعالیت انتخابات شوراهای اسلامی شهر، عده ای وارد عرصه فعالیت شده و برای رسیدن به صندلی شورا هزینه های زیادی می کنند، روزه سکوت را شکسته، ناطق شده و علیه یکدیگر افشاگری می نمایند، بازیگر نقش اول بازار غیبت و تهمت و افترا می شوند.
به راستی سئوال اولی در ذهنمان پدید می آید که پروردگار من چقدر انسان عاشق و شیفته خدمت؟ و بی وقفه سئوال دومی در ذهن نقش می بندد که این هزینه ها از کجا می آید و با چه نیتی خرج می شود؟ راستی اگر این همه انگیزه برای خدمت و خدمگتذاری به مردم است و قرار است شوراها تسهیل کننده امور باشند. پس چرا پس از سپری شدن دوره چهارم شورا این همه مشکل وجود دارد. براستی چرا منتخبینی که در دوران رونق اقتصادی نیز ناموفق بودند، امروز چماق رکود اقتصادی و نبود بودجه و اعتبارات و تحریم ها را بر سر مردم کوبیده و ناتوانی خود را در سایه این بهانه ها، توجیه می نمایند.
کاش منتخبین شورای اسلامی شهر که با تصاحب صندلی شورا یدک کش واژه نوکری مردم هستند در جلسه علنی یا غیر علنی، مجازی یا غیر مجازی پاسخ گوی سوالات جوانان مطالبه گر شهر و دیارشان باشند.
حقوق و مزایای اعضاء شوراها چقدراست (فقط نگوییم حق جلسه و پاسخی بی جواب و محافظ کارانه) ؟؟؟
هزینه تبلیغات هر عضو شورا میانگین چقدر است و تأمین کننده آن چه افرادی هستند ؟؟؟
هزینه ماهانه شوراها و معیار هزینه کردها چیست ؟؟؟
اختیار منتخبین شورا نظارتی است یا اجرایی ؟؟؟
آیا از قدرت قانونی خود استفاده می کنند یا سوء استفاده ؟؟؟
آیا در استخدام افراد برای نهادهای تحت امر شورا، عدالت را رعایت میکنند ؟؟؟
آیا بر اساس قانون واقعا منتخبین شوراها در دوره فعالیت حود در شوراها یک شغله هستند ؟؟؟
آیا بذل و بخشش آنان در مراسمات فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و .. از جیب خودشان است ؟؟؟
آیا نظریه پردازی و نظارت علمی و عملی شورا بر اساس استدلال شخصی می باشد یا منطق سیاسی ؟؟؟
حضور اعضاء شورای شهر در کمیسیون های مختلف ماده صد، هیات مدیره ها و کمیسیون های معاملات، بر حسب جایگاه قانونی نظارتی است یا بر حسب تقسیم کار بین خودشان ؟؟؟
آیا به سوگندی که می خورند پایبند هستند ؟؟؟
آیا به اقدام و عمل دوران شورایی خود در جهت تسهیل مشکلت شهر و شهروندی نمره قبولی می دهند ؟؟؟
نگاه شهروندمدارانه رکن اصلی مدیریت شهری است و مشارکت آنان رکن اصلی اداره شهر است. اعضای شورای شهر نیز باید نسبت به اعتماد مردم و حفظ حقوق شهروندمدارانه مردم پاسخگو باشند. جامعه شهری و روستایی به عنوان یک ثروت تکرار نشدنی ملی بوده و طرح های اجرایی در آن باید با نگاه علمی و عملی و چشم انداز آینده برنامه ریزی و پایه ریزی شود. اگر انتخاب مردم در شوراهای اسلامی بر اساس توانمندی، تخصص و سلامت فرد باشد، منتخبین شایسته شوراهای اسلامی می توانند در برابر مطالبات به حق مردم موفق‌تر عمل نمایند. چرا که بر اساس فرمایش رسول اکرم (ص): «لاخیرفی الوطن الامع الأمن و المسره: در شهری که شادی و امنیت نباشد، هیچ خیری در آن نیست.». شهر و هر محیط زندگی مدنی و اجتماعی، به وسیله شهروندان معنی دار می شود و چشم انداز واژه حقوق شهروندی در بطن جامعه وجود دارد و به آن وابسته است و ریشه وجودی خود شوراها، اصولی از تحقق معیارها و مولفه های حقوق شهروندی است.
با نزدیک شدن به انتخابات شورای اسلامی شهر و روستا، برخی کاندیداها با راه اندازی گروه های تلگرامی و یا سمن های مردمی نسبت به معرفی خود در فضای مجازی اقدام کرده و هدف تبلیغاتی را بر اساس مشکلات شهری خود نشانه گرفته اند (انشالله برنامه ها هم برای رفع مشکلات داشته باشند). برخی داوطلبان نامزدی انتخابات از نهضت آسفالت کوچه و خیابان وعده می دهند تا تأسیس … ، استخدام، اعطای وام، آزادی زندانیان و هزار وعده خوبان که یکی وفا نکند !!! پیشکسوتان عرصه انتخاباتی نیز همچنان از شیوه حضور در مصیبت ارواح و اموات و یا در مراسم شادی، عقد و عروسی مردم استفاده می نمایند. به هر حال زبان وعده و وعید به شهروندان ناطق شده است اگرچه تا زمان تبلیغات انتخاباتت، فرصت باقیست.
انتخابات پنجمین دوره شورای اسلامی شهرها و روستاها فرصتی است بالقوه در اختیار مردم تا با انتخاب آگاهانه و دقیق خود ضمن اعمال نظر خود در مدیریت شهری و روستایی در به فعلیت رساندن ظرفیت‌های بی‌انتها در این نهاد مردمی قدم مثبت بردارند با در نظر گرفتن وظایفی که شورای اسلامی می تواند انجام دهد در مسیر خدمت و خدمتگزاری برای پیشرفت جامعه در سطح محلی، منطقه ای و ملی. اگر انتخاب، آگاهانه باشد، دیگر برخی کاندیدها به خود اجازه توهین به شهروندان و گرفتن رأی با توزیع شام، هدایای انتخاباتی و … را نمی دهند و می توان امیدوار بود، افرادی راهی مسیر خدمت به شهر می شوند که شورای شهر را بسازند و نه شورای شر بسازند !!! شهر را بسازند و نه شر بسازند !!!
مطالب را نگارش کردیم تا بگوییم شهروندان دلسوز و متخصص می‌باید در فرصت چند ماهه باقیمانده، افراد شایسته خدمت را وارد میدان انتخابات نموده تا در آینده دور و نزدیک، شاهد مشکلات جدید نباشیم. مهم است که به وجود شهر و دیارمان افتخار کنیم؛ ولی مهمتر از آن این است که : “کاری کنیم” شهر و دیارمان به وجودمان افتخار کند و به جای آمار، آثار بر جای بگذاریم … اعضای شوراهای اسلامی باید بدانند و درک نمایند که داوری فردا و فرداها مبتنی بر رفتار حال و امروز آنها رقم می خورد و اعمال نظارت صحیح، سنجیده و کارآمد در گرو همکاری مشترک شهرداری، شورای شهر و شهروندان است.
و من الله التوفیق
دکتر ابراهیم آذرپور (پژوهشگر و نویسنده)
دیدگاهتان را بنویسید