به گزارش گیل و دیلم ، روزنامه اعتماد نوشت: ترکیب سران قوا از تابستان ۱۴۰۰ به بعد، ترکیبی شد که نه تنها مصداق حاکمیت یکدست است، بلکه در بسیاری از مسائل نیز با یکدیگر اتفاق نظر دارند.
اما در این بین اختلافاتی میان دولت و مجلس شکل گرفته که البته با توجه به پیش‌رو بودن انتخابات مجلس دوازدهم، به نظر طبیعی می‌رسد؛ چراکه صندلی‌های بهارستان برای هر دو قوه اغواکننده است؛ مجلسی‌ها دولتی‌ها را متهم به تلاش برای دخالت در انتخابات می‌کنند؛ در مقابل نیز مجلسی‌ها متهم می‌شوند به اقدامات انتخاباتی خارج از قاعده، مانند اعتراض به بخشنامه اخیر معاون سیاسی وزیر کشور که کار تا استیضاح وزیر نیز کشیده شد.
البته در لابه‌لای تلاش برای مجلس بعدی، انگار جریانی که لاریجانی آن را «جریان خالص‌سازی» معرفی می‌کند، در حال فعالیت است که پس از خالص کردن جریانات سیاسی متفاوت، حالا تلاش دارد تا خالص‌سازی را در همان دایره محدود محافظه‌کاران پی می‌گیرند و همین امر باعث شده تا رقابت برای حذف نحله‌های محافظه‌کاران از سوی خودشان صورت بگیرد.
در دو سالی که از عمر دولت می‌گذرد، حاکمیتی یکدست برقرار شده است؛ حاکمیتی که انتظار می‌رفت نتیجه‌بخش باشد؛ اما در بسیاری از مباحث مانند بازار و اقتصاد، میدان را به تورم و گرانی باخته است. همین امر باعث شده تا با نزدیک شدن به انتخابات مجلس، نمایندگانی که همین دو سال پیش ابراهیم رییسی را به حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری دعوت کردند و با ارسال نامه به او برایش فرش قرمز پهن کردند، حالا تبدیل به منتقدانی شوند که نطق‌هایی آتشین درباره عملکرد دولت داشته باشند و نسبت به کم‌کاری‌های دولت تذکر بدهند.
عدم اقبال از اصلاح‌طلبان، اقبال به محافظه‌کاران نیست!
پس از چندین مرتبه تکرار حاکمیت یکدست، اینکه در دوره فعلی این جریان برای مردم نتیجه‌ای واقعی به ارمغان نیاورد، می‌تواند باعث نا امیدی همان‌هایی شود که در دو انتخابات بی‌رونق ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ شرکت کرده بودند. از سوی دیگر با تبلیغات وسیع علیه اصلاح‌طلبان از سوی طیف‌های مستقر در دولت و مجلس، با چاشنی عملکرد مجلس دهم و دولت دوازدهم، به نظر نمی‌رسد بطن جامعه برای همراهی با اصلاحات برخیزد. اما محافظه‌کاران همیشه در این تصور بوده‌اند که طرد اصلاح‌طلبان ازسوی بدنه اجتماعی‌شان، موجب اقبال این بخش از جامعه به آنها می‌شود که تصوری اشتباه از جامعه برای‌شان ایجاد می‌کند. حالا با همسویی هر سه قوه و عملکرد ضعیف مجلس و دولت و آب رفتن روزانه سفره‌های مردم، مشخص نیست حداقل قوای مجریه و مقننه چه استراتژی برای انتخابات آینده دارند؛ قاعدتا دستاوردهای توییتری دولتی‌ها و عکس گرفتن هنگام نماز در کاخ‌های ریاست‌جمهوری روسیه و ونزوئلا نمی‌تواند برهانی قوی برای بدنه اجتماعی این سه قوه باشد تا مجاب به حضور در انتخابات شوند؛ انتخاباتی که برای دولت و مجلس اهمیت زیادی دارد؛ از این بابت که احتمالا سمت و سوی دولت ۱۴۰۴ را مشخص خواهد کرد.
دیدگاهتان را بنویسید