احمد علیرضابیگی نماینده تبریز می‌گوید: ۲۲۰ نفر از نمایندگان مجلس یازدهم، از آقای رئیسی برای حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری دعوت کردند و ۲۵۰ نفر از همین مجلس، امضا جمع کردند که رقبای آقای رئیسی به نفع او کنار بروند که شانس رای‌آوری افزایش پیدا کند. اما دولت آقای رئیسی تاب همین مجلس را هم ندارد.
به گزارش گیل و دیلم ، احمد علیرضابیگی نماینده تبریز درباره ردصلاحیت برخی نامزدهای انتخابات مجلس دوازدهم با رویداد۲۴ گفت‌وگو کرده است که در ادامه می‌توانید مهم‌ترین بخش‌های این مصاحبه را بخوانید:
* اساساً هر قدرتی از نظارت، گریزان است و تلاش می‌کند هر عاملی که می‌تواند سبب محدود شدن قدرت می‌شود را تضعیف کند. مشابه همین عملکرد را در دولت آقای روحانی دیدیم و حس شد که دولت دوازدهم از شکل‌گیری یک مجلس قدرتمند واهمه دارد.
* وقتی قضایای آبان‌ماه سال ۹۸ ایجاد شد، ما با کاهش شدید مشارکت مردم در انتخابات اسفندماه همان سال مواجه شدیم. به نظر می‌آمد که دولت آقای روحانی تلاش دارد با تضعیف حضور مردم پای صندوق‌های رای، مجلسی ضعیف شکل بگیرد تا با حضور آن مجلس ضعیف، باقی‌مانده عمر خود را سپری کند. حال، عین همان تفکر، در دولت آقای رئیسی به وجود آمده است. یعنی آن‌ها حس می‌کنند اگر مشارکت کم باشد، خواهد توانست مجلسی را تشکیل دهند که آن مجلس، کمتر مطالبه‌گری و برایش مشکل ایجاد کند.
* نظر دولت در رسیدن به هدفش این است که این اتفاق با عدم‌مشارکت حداکثری مردم در انتخابات مجلس تامین می‌شود. نوع عملکرد هیات‌های اجرایی کشور، حکایت از این دارد که تلاش دارند به سمت محدود کردن مشارکت مردم پیش بروند. جماعتی تصور می‌کنند، هرچه مشارکت پایین‌تر باشد، آن‌ها موفق خواهند شد آرای همان شرکت‌کنندگان را به دست بیاورند و آن مجلس، دیگر مجلس پرقدرتی نخواهد بود. البته این موضوع، یک ویژگی مشترک و عمومی بین دولت‌ها است. حداقل این موضوع در دولت آقای رئیسی با دولت آقای روحانی، اشتراک دارد. دولت آقای روحانی دنبال تشکیل مجلس ضعیف با عدم‌مشارکت مردم بود و دولت آقای رئیسی هم با محدود کردن دامنه انتخاب مردم، می‌خواهد مجلس مطیع‌تری را تشکیل دهد.
* ۱۵۰ نفر از اعضای مجلس یازدهم، ابلاغ رسمی از آقای رئیسی در اختیار داشتند که رییس ستاد ایشان، در جغرافیای خودشان بودند. از طرفی، ۲۲۰ نفر از نمایندگان مجلس یازدهم، از آقای رئیسی برای حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری دعوت کردند و ۲۵۰ نفر از همین مجلس، امضا جمع کردند که رقبای آقای رئیسی به نفع او کنار بروند که شانس رای‌آوری افزایش پیدا کند. اما دولت آقای رئیسی تاب همین مجلس را هم ندارد و نشان داد در مقابل نقد‌هایی که به آن می‌شود، تاب ندارد و نمی‌تواند پاسخگو باشد و اکنون حذف منتقدین را وجه همت خود قرار داده و تلاش دارد مجلسی را تشکیل دهد که آن مجلس در مقابل کج‌روی‌های دولت که از ابعاد مختلف، قابل توجه است، بیشتر سیاست سکوت، مدارا و مماشات را در پیش بگیرند؛ آن هم در ادامه مماشاتی که در مجلس یازدهم رخ داد.
* در مجلس دهم، به واسطه حادثه قطار تبریز، که تعدادی از هم‌وطنان ما در آن اتفاق از بین رفتند که ناشی از سوءمدیریت در وزارت راه و شهرسازی و مدیریت راه‌آهن کشور بود، وزیر راه و شهرسازی وقت را استیضاح کردیم و در ادامه به واسطه تعلق‌خاطر آن مجلس نسبت به آقای آخوندی، دو بار استیضاح ایشان، با شکست روبرو شد. مشابه همان اتفاق، در مجلس یازدهم رخ داد. قطار یزد – طبس باز هم به واسطه سوءمدیریت و مشکلاتی که در وزارت راه و شهرسازی وجود داشت، دچار حادثه شد و قریب به ۲۰ نفر از هم‌وطنان‌مان کشته شدند، اما کمترین واکنش از سوی مجلس در رسیدگی به این موضوع را دیدیم و خیلی بازخواستی از مسئولان رخ نداد و حتی وقتی من موضوع را مطرح کردم، به واسطه عصبیت سیاسی، مانع از پیگیری کار شدند، مثل مجلس دهم.
* با این حال، برای برگشت رای در هیات‌های نظارت و شورای نگهبان من باید نشانه‌هایی را ببینم که نشان دهد قرار است اتفاقاتی رخ دهد و تایید صلاحیت‌ها منطقی‌تر شود و بناست نگرش‌ها متفاوت باشد که متاسفانه من این تغییر در نگرش را نمی‌بینم و به نظر می‌آید بنا بر این است که دولت آقای رئیسی در ایمنی کامل بتواند باقی‌مانده عمر خود را سپری کند
دیدگاهتان را بنویسید