گیل و دیلم | ۱۱ آذر ۱۴۰۲ بود که سازمان بازرسی کل کشور بصورت رسمی از بزرگترین پرونده فساد اقتصادی ایران پرده برداشت.
مجموعه شرکت های چای دبش با تخلف بی سابقه بیش از ۳ میلیارد دلار رکورد اختلاس در کشور را جابجا نمود.
در ابتدا دولت و شخص رییس‌جمهور مدعی گردید که این فساد عظیم که مربوط به دولت قبل می باشد را کشف نموده است .
اما چند روز بعد رئیس قوه قضائیه بصورت رسمی اعلام نمود که حجم بسیار بالایی از این فساد در همین دولت به وقوع پیوسته است و ردپای گمرک ، وزارت صمت و وزارت جهاد کشاورزی نیز در این مسأله هویداست.
در این بین مدیر اجرایی سندیکای چای هم اعلام کرد گزارش تخلف این موضوع را در دی ماه سال ۱۴۰۱ به وزیر وقت داده اما هیچ اقدام عملی در این زمینه نکرده است.
در ادامه یک فعال رسانه ای اصولگرا در واکنش به فساد بزرگ چای دبش اینگونه نوشت : «اینک با اظهارات رئیس قوه قضائیه معلوم شده که بیش از ۹۰ درصد این فساد در دولت سیزدهم رخ داده، اما مهم‌تر آن است که این دولت مدعی شناسایی و برخورد با آن است! حال آنکه چنین اتفاقی نه‌تنها در توان آن نبوده بلکه شواهد و قرائن نشان می‌دهد دولت به دنبال کتمان این فساد بزرگ بوده‌است».
اما هدف از این یادداشت بررسی نقش دولت در این فساد بزرگ اقتصادی نیست کما اینکه در این ایام رسانه های بسیاری بدان پرداختند.
اما با گذشت قریب به یک ماه ، متأسفانه هنوز نمایندگان محترم مناطق چای خیز کشور هیچ واکنش خاصی نسبت به آن نداشته اند .
گفتنی است۱۳ شهر از مناطق چای خیز کشور دارای نمایندگان مجلس می باشند .
اما در این مدت هیچ گونه واکنشی نسبت به فساد چای دبش از خود نشان نداده‌اند.
چندی قبل بود که پس از پرداخت مطالبات چایکاران توسط دولت ، مسابقه‌ای بین حضرات شکل گرفت و آنگونه بزرگ نمایی کردند که گویی اگر این عزیزان بهارستان نشین نبودند هرگز مطالبات پرداخت نمی شد و اعوان و انصار و رسانه های نزدیک به نمایندگان آنقدری بر طبل موفقیت ستبر آنها کوبیدند که گوش فلک را کر کردند .
در حالیکه در هیچ کجای دنیا مرسوم نیست که انجام وظایف یک مسول اینگونه مورد تفقد قرار گیرد اما عزیزان از هیچ کوششی برای بنام زدن این فتح الفتوح بنام خویشتن دریغ نکردند.
اما و اما دیری نپائید که فساد بس عظیم در چای از راه رسید که مطالبات چایکاران در برابر آن همچون سوزنی در انبار کاه می نمود .
اما در این اثنی از سنگ صدا برخاست اما از نمایندگان محترم مناطق چای خیز کشور عزیزمان ندایی برنیامد.
لازم به ذکر است که آقای رسول فرخی میکال نماینده مردم شهرستان لاهیجان پایتخت چای ایران نیز در این روزها روزه سکوت را بر خویش واجب دانسته اند.
البته برخی این روزه سکوت را نشأت گرفته از مصادف گردیدن ایام انتخابات و نزدیکی به تأیید صلاحیت می دانند.
البته برخی معتقدند شاید پس از مشخص شدن تایید صلاحیت ها ، حضرات نمایندگان مناطق چای خیز نیز در راستای کسب نظر و آرای مردم ، فریادی پوپولیستی برآرند که ای وای از این چای دبش!
دیدگاهتان را بنویسید