مذاکراتِ ایران و آمریکا اولویت نخستِ مردم است حتی مخالفانِ مذاکرات. حتی آنان که انگار نه جان که ایمان خود را هم پای کار می‌آورند تا به سرانجام نرسد این مذاکرات....

«برخورد مثبت ایران با اصل مذاکره و پاسخ دادن به نامه رئیس جمهور آمریکا اقدام مهمی بود که دقیقاً با اقتضائات و نیاز‌های امروز جامعه ایرانی منطبق است. به همین دلیل مردم ایران با تمام توان از این اقدام حکمرانان خود استقبال و از آن حمایت کردند. این به معنای ذوق‌زدگی برای نزدیک شدن به آمریکا نیست، بلکه به این معناست که بعد از مدت‌ها احساس می‌شود حکمرانان‌شان با تجدیدنظر در بعضی سیاست‌ها درصدد انجام خواسته‌های به حق مردم برآمده‌اند. طبیعی است که در چنین وضعیتی حال مردم هم خوب باشد و به طرف خوب‌تر شدن برود.»

اعلام آمادگی ایران برای مذاکره با آمریکا در عُمان، همدلی کم‌سابقه‌ای میان حکمرانان و مردم به وجود آورده است....

«نتانیاهو در آرزوی ایجاد جنگ میان آمریکا و ایران است و تلاش زیادی برای وادار کردن دولتمردان آمریکائی به حمله نظامی به ایران کرده و می‌کند. در سفر اخیر به آمریکا نیز نتانیاهو تلاش زیادی برای منصرف کردن ترامپ از مذاکره و وادار کردن او به حمله نظامی علیه ایران کرد ولی خوشبختانه ناکام ماند.»...

براساس اطلاعات اجمالی که از محتوای جوابیه ایران به نامه ترامپ در اختیار قرار دارد، البته از مجاری غیرمستقیم، ایران پیشنهاد مذاکره را پذیرفته است. مستقیم یا غیرمستقیم بودن مذاکره موضوع بعدی است و در این مرحله آنچه از اهمیت برخوردار است اصل پذیرفتن مذاکره است که اینهم در همان چارچوب یک قدم به پیش در سیاست خارجی دارای جایگاه ویژه است....

مردم در تنگنای معیشتی قرار دارند، به نقطه ‌نظرهایشان توجه نمی‌شود، فاصله طبقاتی هر روز افزایش بیشتری می‌یابد، تبعیض‌ها ادامه دارند، حقوق‌های نجومی برقرارند، رانت‌خواری‌ها قالب عوض می‌کنند ولی پایان نمی‌یابند... و نتیجه این می‌شود که هر روز پولدارها پولدارتر و فقرا فقیرتر می‌شوند....

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: زخمِ تیر و ترکش صدام التیام یافت اما برخی حرف‌ها را تیغ و خاری در میان است که هرگز التیام نمی‌یابد. یک نمونه‌اش را اخیرا از زبان کسی شنیدیم که رطب و یابس را به هم می‌بافت تا بگوید خاکِ ایران و پرچمِ ایران قداست ندارد....

خاورمیانه اوضاع آشفته‌ای دارد و متأسفانه هر لحظه بر آشفتگی آن افزوده می‌شود. این بحران بزرگ محصول دخالت‌های قدرت‌های سلطه‌گر غربی و شرقی است....

ایران برای مذاکره با حاکمان سوریه و هر کشور دیگری که منافع ملی‌مان ایجاب می‌کند، نیازی به واسطه ندارد. روسیه و قطر و فلان کشور دیگر بیش و پیش از آنکه به فکر ما باشند دنبال تأمین منافع خود هستند....

مردم، رُک و صریح و بی‌تعارف، نسبت به اینگونه اداره کردن کشور که روز به روز شانه‌هایشان را زیر بار فشار اقتصادی له می‌کند، معترضند ولی گویا گوش شنوایی برای شنیدن مشکلات مردم و درک شرایط آنها وجود ندارد....