به گزارش «پایگاه خبری گیل و دیلم» مریم زنگنه، تنها نجات یافته از گروه چهار نفره گمشده درگرداب چال کندی شهر دزفول جزئیات روز حادثه و لحظه‌های پراضطراب یک شب تنهایی وسرگردانی روی تخته سنگ را تشریح کرد:
راهنما، به ما گفت به مدت پنج ساعت دره نوردی داریم. بعد از گذشت هفت ساعت به دره‌ای رسیدیم که انتهای آن رودخانه بود، هنگام ورود به رودخانه تعداد ما ۱۹ نفر بود؛ به شکل یک دایره که از ۱۹ تیوپ تشکیل شده بود در گرداب دور هم می چرخیدیم و سپس از این گرداب براحتی بیرون آمدیم.
▪️وقتی به گرداب دوم رسیدیم شدت آب زیاد شد و نتوانستیم از آن بیرون بیاییم و مدام دور خود می‌چرخیدیم و سعی داشتیم طناب‌ها را بگیریم. اما شدت آب زیاد بود و ما را از نظر جسمی خسته کرده بود و نتوانستیم به آن طناب‌ها برسیم. راهنمای تور پس از تلاش‌های بسیار مرا از گرداب بیرون آورد. من تقریباً پس از اینکه از گرداب بیرون آمدم و چشم باز کردم خودم را وسط رودخانه دیدم. درحالی که دچار تنگی نفس شده و مدام چشمم به رودخانه بود و دنبال همسفرهایم می‌گشتم. ولی هیچ کدام را نمی‌دیدم.
▪️فقط امیری را آخرین بار مشاهده کردم که از گرداب نجات پیدا کرده بود. همان موقع سعی کردم با شنا، خودم را به ساحل برسانم، وقتی به ساحل رسیدم از یک صخره بالا رفتم و از گرداب و آب رودخانه نجات یافتم. صدای خروش رودخانه آن قدر زیاد بود که نمی‌گذاشت صدای اطراف را بشنوم. شب بسیار تلخی را پشت سر گذاشتم اما تلاش می‌کردم خوابم نبرد تا بتوانم خودم را نجات بدهم.
▪️وقتی هوا روشن شد، حوالی صبح بالگردی را که برای بررسی منطقه آمده بود مشاهده کردم تمام سعی خود را کردم تا مرا ببیند. بالاخره حوالی ساعت۱۱ صبح پس از تکان دادن دستم مرا دیدند. ابتدا طنابی برای من به پایین فرستادند اما به خاطر وضعیت منطقه طناب به من نرسید. پس از آن نیروهای امدادی به وسیله جت اسکی به محل استقرار من آمدند و نجاتم دادند./ ایران
دیدگاهتان را بنویسید