به گزارش پایگاه خبری گیل و دیلم ، آقای رئیس جمهور سلام
این روزها مثل همه ی روز های گذشته حال آموزش و پرورش خوب نیست.چنانکه حال نهاد خانواده،اقتصاد،سیاست،دین و مذهب و اخلاق و حقوق خوب نیست. علت درد و رنج های بی شمار ایرانیان و ناخوشی ما بسیار است اما یکی از اصلی ترین علل ناخوشی ما ناخوش احوالی نهاد تعلیم و تربیت است دلایل ناخوش احوالی آموزش و پرورش به قرار زیر است:
۱- بناهای فرسوده:
از دوران شکل گیری مدارس نوین در ایران بیش از یک قرن می گذرد محدود مدارس باقیمانده از آن دوران به عنوان مدارس ماندگار شاهد وقایع بسیاری در تاریخ معاصر ایران هستند . از تلخ ترین وقایع : تخریب مدارس،ساخت مدارس غیر استاندارد و ناسازگار با شرایط اقلیمی و جغرافیایی،رشد مدارس کپری، ساخت مدارس در مکان های نامناسب و غیر ضروری و اتلاف میلیاردها ریال منابع دولتی و غیر دولتی،کمبود فضاهای آموزشی متناسب با نیاز روز مثل نمازخانه،آزمایشگاه،کارگاه و …است.اگر امروز خیرین مدرسه ساز نسبت به ساخت مدارس همت نمی کردند شاهد مدارس چند نوبته بیشتر،مدارس کپری بیشتر و مصایب بی شمار دیگر ناشی از تخریب مدارس هنگام بلایای طبیعی مثل سیل و زلزله و … بودیم.این داستان غم انگیز در کنار ساخت مدارس بی روح ،کم کیفیت و … دل هر ایرانیی که دل در گرو این مرز و بوم دارد را سخت آزرده خاطر می کند.ای کاش مجموع منابع دولتی صرف شده برای مدارس را با منابع صرف شده برای ساخت بانک ها، مبارزه با قاچاق مواد مخدر،صدا و سیما،پرداخت بدهی موسسات مالی و پولی و …مقایسه کنید آنگاه احتمالا متوجه می شوید که چرا کمتر توسعه می یابیم کلید توسعه در پیشرفت کمی و کیفی مدارس است.
۲-کمبود نیروی انسانی:
آری ،کمبود منابع انسانی و حتی در پاره ای موارد فقدان منابع انسانی موجب ناخوش احوالی آموزش و پرورش است.یکی از ظلم های رایج در کشورمان پندار نادرست برخی مدیران ارشد مبنی بر مازاد بودن نیروی انسانی در آموزش و پرورش است آموزش و پرورش با کمبود شدید نیروی انسانی و مدیریت نادرست نیروی انسانی مواجه است و اگر تدبیر صحیح و سریعی برای آن اندیشیده نشود با انبوهی از کلاس های خالی و بدون معلم،مدارسی فاقد معاون،مشاور و مربی پرورشی مواجه خواهیم بود
آقای رئیس جمهور با دستورالعمل های توسعه سنواتی و ساماندهی و سازماندهی و شعارهای پر طمطراق صرفه جویی در منابع انسانی و مالی سرتان را گول نمالند اینان قطعا همراهان صدیقی برای دولت جنابعالی نیستند
برخی از این مدیران که در حضورتان گزارش هایی سرشار از کسب موفقیت در حوزه های ساماندهی نیروی انسانی و مالی ارایه می دهند در خلوت نسخه خروج از آموزش و پرورش برای نزدیکان و اقوام خویش، تعطیلی و تجمیع کلاس ها و مدارس،کاهش نرخ پوشش تحصیلی،تخصیص معلمان غیر تخصصی،رعایت نکردن توسعه متوازن رشته های تحصیلی،ایجاد مدارس مختلط،افزایش کلاس های چندپایه و کاهش نیروی اداری مدارس و تدریس مدیران و معاونان را حتی به بهای پایین آمدن کیفیت آموزش و پرورش می پیچند
آقای رئیس جمهور دیر بجنبید این بیمار ناخوش تلف می شود
۳- کمبود منابع مالی:
قصه ی پر غصه ی کمبود منابع مالی در آموزش و پرورش و وجود تبعیض آشکار در پرداخت حقوق و مزایای معلمان و سایر کارکنان چنان تلخ است که مدیران عالی و میانی وزارت آموزش و پرورش نه تاب شنیدن دارند و نه تحمل درک شرایط برابر با معلمان،به همین دلایل روانشناختی و منطقی با هر منتقد این وضعیت اسفناک مالی و نابرابر یا با حذف یا با حبس برخورد می شود و یا مزایا و اضافه کار و ماموریت و حق الزحمه و وام های کم بهره شامل مدیران عالی و میانی وزارتخانه می شود تا با گفتن کمبود ها خاطر دولت و جنابعالی مکدر نشود
آقای رئیس جمهور برای اینکه متوجه شوید وضع مالی آموزش و پرورش بسیار اسفناک است گوش هایتان را نسبت به شنیدن گزارش های سازمان برنامه و بودجه و وزیر وزارت متبوع سنگین کنید که معلمان خاطر آسوده دارند که شما نشنیده اید تا تیشه به ریشه های امید آنان نخورد.
امروز عمده ی مدارس دولتی مان از منابع مالی دولتی،تجهیزات دولتی و خدمات دولتی قطع امید کرده اند نگذارید از معلمان قطع امید شود معلمان پیام آوران امید در کلاس های درس هستند ناامیدشان نکنید
۴-سیاست زدگی:
آقای رئیس جمهور، ویژه امروز اولویت آموزش و پرورش سیاست است و فرهنگ نیست اصالت سیاست در تقابل با اصالت فرهنگی در وزارت آموزش و پرورش بی داد می کند مدیران آموزش و پرورش در تمامی سطوح و در بیشتر موارد سیاست زده هستند و محصول معاملات سیاسیون در محفل های سیاسی غبارگرفته و ناشفاف اند و بسیار مایه ی تاسف است که وزیر فعلی آموزش و پرورش که از کم ترین فرهیختگی و مایه برای چنین پستی برخوردار است محصول این لابی های سیاست زدگان است که کم تر درد فرهنگ و امنیت فرهنگی دارند این چنین فردی نه دغدغه فرهنگ دارد نه امید زایی ،چنین مدیرانی در کابینه جنابعالی بنیان تدبیر و امید را سخت سست می نمایند علیکم بالتدبیر و بالتغییر
۵-فربهی
بیش از یک قرن از آموزش و پرورش نوین در ایران می گذرد صنعت خودرو،صنعت مخابرات، صنعت چاپ و بسیاری از فرآیندها و صنایع قرن گذشته به شدت تغییر کردند اما چرا آموزش و پرورش در فرآورده و فرآیند کمترین تغییر و پیشرفت را داشته است ؟از عمده ترین دلایل عدم تغییر، فربهی ساختار،مدیران پیر و کم خبر از تحولات دنیای پیرامونی، سیاست زده،غیر مشارکتی،مستبد و کم سواد است .
جناب آقای روحانی تا دیر نشده علیکم بالتدبیر و بالتغییر
آقای رئیس جمهور شما در طول دولت های یازدهم و دوازدهم سه تن را در آموزش و پرورش آزموده اید با تجربه اندوخته تقنینی و اجرایی که الحمدلله از آن برخوردارید نیک می دانید که دلایل عدم توفیق تان در آموزش و پرورش این است که وزیر فعلی تان تحمیلی و فاقد حداقل های لازم برای تحول و امیدزایی است که وعده ی آن را دادید
بنابراین لازم است که ابتکار تدبیر و تغییر را خود به دست گیرید و با معرفی فردی شایسته و فرهیخته بار دیگر امیدزا باشید تا امیدزدا .
نادر صابری
دیدگاهتان را بنویسید