رئیس سازمان چای کشور تمام واردات ۳۰ تا ۳۲ هزار تنی چای به کشور را قانونی دانسته و درمقابل چایکاران معتقدند درحالی‌که چای داخلی به فروش نرسیده، واردات آن می‌تواند به تولید داخل ضربه بزند و می‌بایست اولویت مصرف چای داخلی باشد.
به گزارش گیل و دیلم ، بخش کشاورزی یکی از بخش‌های اقتصادی مهم کشور بوده که می‌توان با سیاست‌گذاری درست و استفاده از ظرفیت‌ها و قابلیت‌های این بخش اهداف اقتصاد مقاومتی که همان رشد اقتصادی کشور و مقاوم‌سازی آن در برابر تهدیدهای دشمن است را محقق کرد.
توجه به بخش کشاورزی می‌تواند محور توسعه کشور باشد اگر کشاورزی به شکل واقعی موردحمایت قرار گیرد می‌تواند بستر لازم برای خودکفایی و ایجاد فرصت‌های شغلی مناسب و فراوان از طریق صنایع وابسته به آن فراهم کند اما متأسفانه مسؤولان و متولیان کشاورزی نسبت به شناسایی دغدغه‌ها و نیازهای کشاورزان کم‌توجه یا بی‌توجه بوده و با حمایت نکردن از کشاورز و محصولات کشاورزی مشکلاتی برای رونق تولید و توسعه کشور فراهم شده است.
استان‌های شمالی کشور ازجمله گیلان و مازندران به جهت دارا بودن اقلیم مناسب از ظرفیت‌های بسیار بالایی در حوزه تولید محصولات کشاورزی برخوردار بوده که چای یکی از این محصولات ارزشمند بوده و در سبد پذیرایی خانوارهای ایرانی دارای جایگاه ویژه‌ای است.
مورخان معتقدند از عمر کشت چای در کشور بیش از ۱۲۰ سال می‌گذرد و طبق اعلام سازمان جهاد کشاورزی، در حال حاضر ۲۶ هزار هکتار باغ چای با بیش از ۵۵ هزار خانوار بهره‌بردار در استان‌های گیلان و مازندران وجود دارد که با فعالیت در این باغات حدود ۳۰ هزار تن چای مصرفی کشور را تولید می‌کنند.
طبق آمارهای اعلامی سازمان چای، ۹۰ درصد باغات چای کشور در استان گیلان به‌ویژه در شهرستان‌های رودسر، املش، لنگرود و لاهیجان قرار دارد که با رنج و تلاش مردان و زنان چایکار منطقه آباد مانده و به برکت این سخت‌کوشی‌ها هم معاش خانواده‌هایشان از حاصل این دسترنج تأمین‌شده و هم سهمی در چرخاندن چرخ اقتصاد کشور داشته‌اند.
تولیدکنندگان چای می‌گویند «با توجه به مصرف چای در کشور سالانه ۱۰۰ تا ۱۱۰ هزار تن است از این میزان تنها ۳۰ هزار تن در کشور تولید می‌شود و برای اینکه نیاز بازار مصرف تأمین شود مابقی یعنی چیزی حدود ۶۰ تا ۷۰ هزار تن چای توسط اتحادیه بازرگانان و بسته‌بندی وارد کشور می‌شود».
به فروش نرسیدن همین میزان تولید داخلی چای (حدود یک‌سوم نیاز کشور ) همان چالشی است که امروز بازار چای داخل با آن مواجه بوده و باید دید چه عواملی منجر شده تا مصرف‌کننده رغبتی برای خرید چای داخلی نداشته باشد و البته تجار و مافیای قدرتمند و سودجوی واردکننده چای خارجی هم از این شرایط سوءاستفاده کرده و با واردات بی‌رویه باعث می‌شوند تا به صنعت چای کشور ضربه وارد شود.
قانونی بودن همه واردات چای به کشور
رئیس سازمان چای در گفت‌وگو با خبرنگار فارس با اشاره به بحث واردات چای معتقد است این سازمان نمی‌تواند بازار را به تلاطم بکشد برای اینکه نیاز بازار و مصرف کشور تأمین شود سالیانه حدود ۶۰ تا ۷۰ هزار تن چای وارد کشور می‌شود.
وی به تلاش‌های صورت گرفته برای افزایش تولید سالیانه چای جهت کاهش دادن حجم واردات اشاره می‌کند و می‌گوید طی ۱۰ سال اخیر هرسال حدود ۶۰ تا ۶۲ هزار تن چای وارد کشور شده امسال هم همین عدد که تاکنون ۳۰ تا ۳۲ هزار تن واردشده و تا پایان سال به ۶۰ هزار تن خواهد رسید.
وی با بیان اینکه تمامی واردات چای به کشور از مسیرهای قانونی و طبق مصوبه شورای قیمت‌گذاری سال ۱۴۰۰ با ارز آزاد واردشده و عوارضشان نیز پرداخت شده گفت که شرایط از محل تعرفه‌ها، عوارض و نوع تخصیص ارزها به‌گونه‌ای است که تراز تجاری به نفع تولیدکنندگان چای داخلی است و تولیدکنندگان می‌توانند با تولید چای خوب محصول خود را وارد بازار کنند و از این فرصت باید استفاده شود تا زمانی که کفه تراز تجاری به نفع چای داخلی شود.
رئیس سازمان چای کشور صادرات حدود پنج تا ۶ هزار تن در سال را بلامانع و قانونی می‌داند تا کمبود چای در بازار از طریق واردات جبران شود اما درعین‌حال از غیرقانونی بودن واردات چای بسته‌بندی سخن گفته تا چای خارجی با بسته‌بندی‌های فله وارد کشور شده و ارزش‌افزوده، صنایع تکمیلی، تبدیلی و بسته‌بندی چای خارجی همه در داخل کشور صورت گیرد.
تصمیم‌گیری‌های کلان چای عادلانه‌تر و تعرفه واردات بالاتر رود
اما فرشید محبی مدیرعامل چایکاران شمال کشور با واردات این‌چنینی موافق نبوده و معتقد است درحالی‌که چای داخلی به فروش نرسیده، واردات آن می‌تواند به تولید داخل ضربه بزند و می‌بایست اولویت مصرف چای داخلی باشد زیرا ورود چای خارجی بازار مصرف چای داخلی را محدود می‌کند همچنین واردات چای باید قانونی باشد، نرخ تعرفه گمرکی که برای واردات چای در نظر گرفته‌شده باید افزایش یابد تا کالای ایرانی حمایت شود نه اینکه تاجر به هر میزانی که خواست راحت وارد کند.
وی همه مسؤولین حوزه چای در گیلان را دلسوز توسعه این صنعت می‌داند و معتقد است مشکل اصلی در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور جایی که مافیای واردات به بدنه دولت متصل هستند بوده تا با اعمال‌نفوذ به سود بیشتر برسند.
وی یکی از راه‌های جلوگیری از نفوذ مافیا را حضور نمایندگان چایکاران در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور در تصمیم‌گیری‌ها می‌داند و معتقد است که از این حیث هم تولیدکننده هم تاجر سود ببرند نه اینکه فقط تاجر به سود خود برسد و تولیدکننده که بیشترین زحمات بر دوش او بوده از این وادی بی‌نصیب بماند.
«اگر اتحادیه بازرگانان و بسته‌بندی به فکر ۵۵ هزار خانوار چایکار کشور بود حداقل با خرید یک کیلو از چای داخلی و اختلاط در بسته‌بندی‌ها و برندهای خود از چای داخلی هم پشتیبانی می‌کرد» این جمله ای بود که مدیرعامل چایکاران شمال کشور بر زبان آورد و معتقد است دولت برای پشتیبانی از تولیدکننده داخلی باید قانونی مصوب کند تا واردات چای مشروط به خرید چای داخلی از سوی اتحادیه بازرگانان و بسته‌بندی کشور باشد و تاجر به‌شرط خرید مثلاً یک کیلو چای داخلی دو کیلو چای خارجی بتواند وارد کند یا حداقل به ارگان‌ها و سازمان‌های زیرمجموعه خودش نامه بزند که از چای داخلی مصرف کنند در این صورت است که اصلاً دپویی در انبار کارخانه‌های چای باقی نخواهد ماند و این امر انگیزه تولید بهتر و با کیفیت‌تر چای در سال‌های آینده را برای چایکار و کارخانه‌دار فراهم خواهد کرد.
تبلیغ چای خارجی با خانه‌خراب شدن ۵۰۰ هزار ایرانی!
مدیرعامل چایکاران شمال کشور از رسانه‌ها به‌ویژه رسانه ملی در تبلیغ چای خارجی و سرازیر کردن سودهای کلان به جیب تجاری که هیچ دلسوزی برای زحمات چایکاران داخلی و چگونگی گذران معاش زندگی‌شان ندارند گلایه کرد و گفت که ازلحاظ استانداردهای جهانی چای باید از برگ گیاه بدون رنگ و اسانس‌های تجاری آماده شود و تنها کشوری که این‌گونه چای تولید می‌کند فقط ایران است بنابراین رسانه‌ها می‌توانند با تبلیغ مصرف چای داخلی به‌عنوان یک محصول ارگانیک و سالم و تغییر ذائقه مصرف‌کننده به رونق صنعت چای کشور که معیشت بیش از ۵۰۰ هزار نفر از هم‌وطنانمان به آن گره‌خورده کمک کنند.
دولت چتر حمایتی خود را برای تولیدکننده باز کند
در سال‌های اخیر اقدامات مؤثری مانند خرید به‌موقع برگ سبز چای و افزایش قیمت، اعطای تسهیلات کم‌بهره به‌منظور به زراعی باغات و بهسازی کارخانجات برای تشویق تولیدکنندگان و اقتصادی کردن چای داخلی از سوی سازمان چای کشور صورت گرفته اما پای صحبت تولیدکننده که می‌نشینی می‌بینی که هم‌خوانی نداشتن درآمد حاصله با شرایط سخت اقتصادی و تورم، تولید چای در کشور صرفه اقتصادی ندارد.
سلیمان علیپور یکی از چایکاران رودسری نیز در گف‌وگو با خبرنگار فارس با مطرح کردن مباحث حمایتی از چایکاران در خصوص بالا بودن هزینه‌های تولید و پایین بودن درآمدهای حاصله بر این باور است که شاید دولت با خرید تضمینی برگ سبز چای با قیمتی بالاتر از سنوات گذشته و پرداخت به‌موقع مطالبات چایکاران تلاش کرده اقداماتی برای اقتصادی کردن چای صورت دهد اما درواقع فشارهای اقتصادی و تورم با درآمد حاصله هم‌خوانی نداشته و قیمت خرید تضمینی برگ سبز چای متناسب با هزینه‌های تولید نیست.
همچنین برخی از کارخانه‌داران امسال برای حمایت از چایکاران کمی بالاتر از نرخ خرید تضمینی برگ سبز چای را خریداری کردند و با پرداخت به‌موقع تعهدات خود تلاش کردند تا حمایتی بیشتر از تولیدکننده صورت گیرد اما این چایکار گیلانی می‌گوید که دولت می‌بایست چتر حمایتی خود را برای تولیدکننده باز کند تا چایکار با دل گرمی و رغبت بیشتری قدم در باغ بگذارد.
علیپور معتقد است که دولت به تولیدکننده توجهی ندارد از سویی چایکار مجبور است که نهاده‌های کشاورزی را با چند برابر قیمت از بازار تهیه کند و نظارت دقیقی هم وجود ندارد تا به‌رغم همه سختی‌ها و مشکلات باغ خود را آباد نگه دارد چراکه تنها معاش خانواده هرچند اندک از آن تأمین می‌شود از طرفی دیگر واردات چای خارجی و به فروش نرفتن چای داخلی نگرانی‌هایی نه‌تنها برای او بلکه همه چایکاران ایجاد کرده که مبادا مانند سنوات گذشته چای به وضعیت بدی بیفتد و باغات چای تعطیل شوند.
کشاورزان ضامن امنیت غذایی کشور هستند اگر کشاورزی و تولید نباشد امنیت غذایی جامعه به خطر می‌افتد برای اینکه آینده صنعت چای کشور هم روشن باشد لازم است مسؤولان با بها دادن به تولید داخلی از چایکاران حمایت و پشتیبانی کرده و موجبات توسعه این تولید ملی را هر چه بیشتر فراهم سازند
دیدگاهتان را بنویسید