گیل و دیلم | در علم سیاست مولفه های قدرت شامل جمعیت ، جغرافیا ، موقعیت استراتژیک ، اندازه سرزمین ، قدرت نظامی ، توان اقتصادی و تولیدی ، حمایت مردمی و انسجام و مدیریت سیاسی و نیز قدرت های نرم مثل فرهنگ و دیپلماسی مولفه ها است که نام برده می شود(اعتماد)
در کنار همه این مولفه ها پیر بوردیو نیز سه نوع سرمایه را شناسایی کرده که عبارتند : از سرمایه های اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی .
یعنی سه مولفه ای که هر کدام می تواند یک کشور را به همه ترازهای جهانی و منطقه ای نزدیک کند بی انکه هزینه انچنانی پرداخت نماید یا به چالش کشیده شود
بوردیو معتقد است که با سرمایه اجتماعی و قدرت نرم می شود حصار امنیتی و امکان پیشرفت را در هر کشوری محقق کرد. به باور راقم راه تحقق این امر ایجاد اعتماد بین دولت و ملت همراه با رفاه و آزادی است .
هر کشوری که سرمایه اجتماعی بیشتری داشته باشد می تواند در حوزه های امنیتی ، اقتصادی ، سیاسی و…..موفق باشد .
کارشناسان حوزه سیاست نگاه دیگر نیز به مولفه قدرت دارند که در سه بستر انها را می توان به کار بست. سیاست ، اقتصاد و فرهنگ ، بسترهای که به عنوان بنیادهای قدرت ملی ، که نیازمند تقویت و توجه به ان است ، نام برده می شود .
جمعیت ، جغرافیا و منابع طبیعی از متغیرهای موثر و مهم در قدرت ملی است .
اگر چه تجهیزات و قوای نظامی می تواند از طعم ورزی بیگانگان بر سرزمینی بکاهد ، اما همه قدرت آن سرزمین را نمی توان در این تجهیزات و قوای نظامی خلاصه کرد .
در جهان امروزی ، سیاست عقلایی و دیپلماسی قوی ، بهترین فاکتور است که به یک کشور قدرت چانه زنی و برتری می بخشد.
در درجه بعد ، توان اقتصادی و نظامی در کنار قدرت نرم رسانه ای و فرهنگ است که می تواند باعث انسجام اجتماعی بیشتری شود .
امید انکه با داشتن بخشی از مولفه های قدرت مانند جغرافیا ، موقعیت استراتژیک ، اندازه سرزمین ، قدرت نظامی و…
در دیپلماسی و گفتگو با دنیای پیشرفته ، از افتادن به دامن یک بلوک فاصله بگیریم و با همه قدرت های جهان بر اساس منافع و آینده چانه زنی و امتیاز بگیریم .
جهان امروز جهان گفتگو و منافع است .
هر کشوری که به این دو بخش توجه ویژه داشته باشد ، آینده اش را بهتر می تواند بسازد .
رضا بژکول : پژوهشگر اجتماعی
۱۴۰۲/۰۱/۱۹
دیدگاهتان را بنویسید